Fot. AIB
Kalenica główna (określana też jako pozioma) to najwyższa część budynku, stanowiąca zwieńczenie dachu. W wyniku przecięcia bocznych krawędzi dachowych powstaje natomiast kalenica narożna (skośna). Elementy te są jednymi z najbardziej newralgicznych punktów połaci, szczególnie narażonymi na powstawanie przecieków i nieszczelności. Aby uniknąć przykrych konsekwencji w postaci zawilgocenia, a w konsekwencji nawet osłabienia konstrukcji więźby, bardzo istotne jest staranne wykonanie kalenicy z użyciem dobrze dobranych akcesoriów – taśm i gąsiorów.

Elastyczne uszczelnienie z butylem

Dopasowana taśma kalenicowa oznacza nie tylko szczelne połączenie dwóch połaci dachowych, lecz także trwałe i estetyczne wykończenie szczeliny powstałej na ich styku. Jej zadaniem jest ochrona tej przestrzeni przed wilgocią, kurzem i śniegiem, a także umożliwienie odpowiedniego przepływu powietrza. Aplikuje się ją przed montażem gąsiorów i może być wykorzystywana zarówno w przypadku kalenicy głównej, jak i skośnej.

Fot. AIB
Przy doborze taśmy kalenicowej, poza takimi parametrami, jak wytrzymałość czy odporność na działanie promieniowania UV, niezwykle istotna jest jej elastyczność, która pozwala na łatwe dopasowanie jej do pokryć dachowych o różnych profilach. Bardzo dobrym przyleganiem do różnorodnych powierzchni, paroszczelnością, odpornością na grzyby oraz pleśnie i plastycznością charakteryzują się taśmy z butylem. Zastosowane na ich brzegach pasma kleju butylowego zapewniają wygodną aplikację oraz trwałe mocowanie – butyl nie traci z czasem swoich właściwości samoprzylepnych, nie zawiera VOC (lotnych związków organicznych), nie reaguje chemicznie z innymi materiałami i jest bezzapachowy.

Parametry użytkowe butylu, określanego też jako „klej wiecznie żywy”, sprawia, że jest on szeroko wykorzystywany w budownictwie. W dekarstwie, poza taśmami kalenicowymi, fachowcy mogą również używać taśm: aluminiowo-butylowych, kominowych, spajających membrany dachowe oraz mocujących je z fragmentami budynku, a także wstęg i sznurów butylowych. Rozwiązania te sprawdzają się przy uszczelnianiu komina, koszy dachowych oraz okien połaciowych i świetlików. Sznury butylowe, które wytłaczane są w formie profilu o przekroju koła i zabezpieczone nośnikiem, polecane są natomiast w izolacji pomiędzy modułami blachodachówek.

Dobry montaż zapewnia trwałość

Obok właściwości taśmy kalenicowej, podstawą uzyskania skutecznego uszczelnienia jest jej prawidłowa aplikacja. Przy nakładaniu wyrobu zalecana temperatura powietrza i podłoża to od 5 stopni C do 50 stopni C. – Butyl szybko wiąże się z materiałami takimi jak szkło, drewno, stal, poliwęglan oraz tworzywa sztuczne. Kluczowe jest właściwe przygotowanie podłoża: jego dokładne oczyszczenie z zabrudzeń, pyłów i innych drobin oraz odtłuszczenie. Częstym błędem montażowym jest aplikacja na nieoczyszczoną powierzchnię, co sprawia, że pasma kleju butylowego mają osłabioną przyczepność. Taśmę należy kleić precyzyjnie, z zachowaniem odpowiednich zakładów i mocno dociskając ją do pokrycia dachowego – mówi dr inż. Karol Kożuch z firmy AIB, producenta wysokiej jakości wyrobów butylowych. Trzeba też zwrócić uwagę na to, że destrukcyjne na butyl oddziałują rozpuszczalniki organiczne, jak np. benzyna.

Prawidłowe wykonanie kalenicy odgrywa bardzo istotną rolę dla szczelności, estetyki i trwałości całego dachu. Dobrze dopasowana i zamontowana taśma kalenicowa spełnia funkcję uszczelniająco-wentylacyjną, zapobiega przedostawaniu się pod pokrycie kurzu, brudu, wody i śniegu, a jednocześnie umożliwiając przepływ powietrza. Wyroby na bazie butylu zapewniają przy tym łatwą i szybką aplikację, co dla każdego dekarza ma szczególne znaczenie, gdyż przekłada się na sprawne wykonanie pracy.