Fot. Krause

Rusztowania jezdne - charakterystyka

Rusztowania jezdne (przejezdne) to konstrukcje mobilne charakteryzujące się niewielką wagą i kompaktowymi wymiarami. Doskonale sprawdzają się podczas remontów domów i mieszkań, jak również w trakcie wznoszenia przegród zewnętrznych niewysokich budynków. Stanowią wówczas bardzo dobrą alternatywę dla drabin lub pomostów roboczych.

Zdecydowanie najpopularniejszym materiałem, z jakiego wykonuje się rusztowania jezdne, jest aluminium. – Prawie 80 % wszystkich dostępnych na rynku konstrukcji powstaje właśnie z niego. Wykonane z aluminium rusztowania cechuje duża stabilność, a także wytrzymałość, którą porównać można do stali. Dla nas – producentów aluminiowych rozwiązań – niezwykle istotna jest łatwość, z jaką materiał ten poddaje się obróbce, formowaniu, a także łączeniu np. poprzez nitowanie lub spawanie poszczególnych elementów – tłumaczy Marek Banach, ekspert firmy KRAUSE. Jest to materiał niepalny i odporny na korozję, dlatego wykonane z niego rusztowania robocze świetnie sprawdzają się w wymagających środowiskach pracy.

Fot. Krause

Wiele zalet…

Po pierwsze – prosty i szybki montaż. Budowa rusztowania jezdnego opiera się zwykle na konstrukcji modułowej, a do jego postawienia nie potrzeba dodatkowych narzędzi. Podstawowymi elementami są aluminiowe ramy pionowe oraz pomosty robocze, które w zależności od zastosowania i potrzeb, mogą być wykonane z różnych materiałów, np. drewna, wielowarstwowej płyty pokrytej antypoślizgowym materiałem czy aluminiowej kraty. Ramy łączy się ze sobą za pomocą specjalnych połączeń zaciskowych, a cała konstrukcja wzmacniana jest systemem stężeni oraz odpowiednimi stabilizatorami, dopasowanymi do wysokości rusztowania.

Jednak dla tych, którzy wolą uniknąć samodzielnego montażu, producenci mają ciekawe rozwiązanie w postaci rusztowania składanego. Jest ono gotowe do wykorzystania w zaledwie dwóch ruchach – rozłożenie modułu bazowego oraz zawieszenie podestu, a dzięki wysokości ramy równej 1,8 m, rusztowanie bez problemu zmieści się w standardowy otwór drzwiowy, będąc doskonałym narzędziem do prac na wysokości wewnątrz pomieszczeń mieszkalnych. Do tego w wersji złożonej zajmie niewiele miejsca i z powodzeniem może być przewożone w aucie typu combi.

Po drugie – duży i wygodny pomost roboczy. W świetle długotrwałych prac ponad podłożem, stanowi on dużą przewagę nad tradycyjnymi drabinami aluminiowymi. Dzięki temu, spędzenie większości roboczego dnia na rusztowaniu nie jest dla fachowcy męczące oraz daje mu dużo większe poczucie stabilności i komfortu. Ważne jest też to, że można elastycznie zmieniać wysokość pomostu, dostosowując ją do aktualnych potrzeb. Odbywa się to co szczebel, czyli co ok. 25 cm.

Fot. KrausePo trzecie – systemowa budowa. Opiera się ona na wspomnianej już konstrukcji modułowej, którą daje się łatwo rozbudowywać i przebudowywać, dostosowując wielkość rusztowania do aktualnych potrzeb, w ramach podanych przez producenta maksymalnych wymiarów. Dzięki temu, kupując określoną ilość bazowych elementów, otrzymujemy uniwersalne urządzenie, które sprawdzi się na różnych wysokościach roboczych, nawet do kilkunastu metrów.

Standardowo, bezpieczne poruszanie się po rusztowaniu systemowym i dostanie się na pomost roboczy zapewniają, od wewnętrznej strony konstrukcji, antypoślizgowe, profilowane szczeble zamontowane na pionowej ramie. Istnieją jednak na rynku zaawansowane modele, które oferują, wbudowane w konstrukcję schody wewnętrze (STABILO Professional seria 5500). Rozwiązanie to znacząco zwiększa bezpieczeństwo i funkcjonalność urządzenia oraz komfort prac.

Po czwarte – niewielka waga i rolki jezdne. Wykorzystanie do budowy lekkiego aluminium oraz wyposażenie rusztowania w rolki jezdne sprawia, że w trakcie roboczego dnia z łatwością będziemy je przesuwać oraz zmieniać miejsce położenia. Warto zwrócić także uwagę na oferowany często przez producentów rusztowań hamulec centralny, dzięki któremu będą one stabilną podporą wszystkich prac.

Fot. Krause

…niewiele wad

Niestety, aluminium charakteryzuje się przewodnictwem elektrycznym, przez co rusztowania robocze z niego wykonane nie mogą być stosowane podczas prac przy instalacjach elektrycznych. To jednak nie zmienia faktu, że przy przystępnej cenie, rusztowania aluminiowe są niezwykle chętnie wykorzystywane przez fachowców z szeroko rozumianej branży budowlanej.

Ważne parametry techniczne

Wybierając urządzenie do określonych prac, warto zwrócić uwagę na określone parametry techniczne. Najważniejszym wydaje się nośność konstrukcji oraz możliwość wykorzystania jej w najbardziej intensywnym użytkowaniu, typowym dla pracy profesjonalisty. Dane takie (dobre rusztowania jezdne charakteryzują się nośnością min. 200 kg/m2), są potwierdzone specjalnymi certyfikatami, przyznawanymi przez niezależne instytucje badawczo-kontrolne, np. rygorystycznym atestem niemieckiego Stowarzyszenia Kontroli Technicznej TÜV, jak również symbolem normy, wg której zostały wykonane.

Fot. Krause

Montaż tylko z uprawnieniami

Niezależnie od budowy rusztowania, do jego montażu oraz demontażu niezbędne są odpowiednie uprawnienia. Zagadnienia te zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 6.09.2001 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 118, poz. 1263). Zgodnie z § 23 i § 26 ww. rozporządzenia, montażyści muszą ukończyć szkolenie i uzyskać pozytywny wynik sprawdzianu przeprowadzonego przez komisję powołaną przez Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego w Warszawie. Jeśli im się to uda, otrzymują odpowiednie świadectwo oraz uzyskują wpis do książki operatora (§ 26 ust. 1). Poza wymaganymi uprawnieniami, przyszły monter musi także posiadać aktualne badania lekarskie, wskazujące na brak przeciwwskazań do prac na wysokości powyżej 3 m, przejść instruktaż stanowiskowy dotyczący montażu/demontażu konkretnych typów rusztowań oraz być zaznajomiony z instrukcją obsługi, wydaną przez producenta określonego rusztowania.

Ważne! Złożone i gotowe do pracy rusztowanie może być dopuszczone do użytku tylko i wyłącznie po oficjalnym odbiorze. Dokonuje go kierownik budowy lub uprawniona osoba, legitymująca się uprawnieniami do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, w specjalności konstrukcyjno-budowlanej.