Włókno-cement to materiał wykorzystywany głównie w pokryciach dachowych oraz elewacjach budynków. Jeszcze do niedawana uznawany był za materiał szkodliwy dla zdrowia i środowiska przez dodawany do niego azbest, dlatego też jego popularność na jakiś czas nieco zmalała. Sposób produkcji na przestrzeni lat uległ jednak zmianie - dziś włókno-cement to materiał ekologiczny, w pełni biodegradowalny oraz często wykorzystywany przy budowie domu przez architektów, specjalistów i klientów.
Fot. Cembrit
W latach 60-tych i 70-tych produkowano głównie pokryciowe płyty eternitowe, czyli azbestowo-cementowe. Co ciekawe, nazwa eternit (z łacińskiego aeternum – wieczność) miała charakter wyłącznie handlowy, z czasem jednak stała się nazwą potoczną, jak dziś np. adidasy. Została opatentowana w 1901 roku przez Austriaka Ludwiga Hatscheka, który był właścicielem fabryki azbestu. Był to co prawda materiał wytrzymały oraz odporny na warunki atmosferyczne, ale z uwagi na włókna azbestu, które mogą odkładać się w płucach – szkodliwy dla człowieka.
Obecnie, zgodnie z rozporządzeniem Ministerstwa Gospodarki, wszelkie pokrycia dachowe zawierające azbest muszą zostać wymienione do końca 2032 roku. Unia Europejska już
w 2005 roku wprowadziła całkowity zakaz obrotu tego typu wyrobami. Dziś włókno-cement jest bezpiecznym i naturalnym produktem wykonanym z cementu, oraz rozproszonych włókien PVA mających wpływ na zbrojenie.
Fot. Cembrit
Dzięki zastosowaniu specjalnych włókien, produkty wykorzystujące ten materiał są wyjątkowo lekkie, a przy tym wytrzymałe i odporne na warunki atmosferyczne. Dzięki temu połączeniu inżynierowie, architekci i projektanci mogą na nowo zdefiniować podstawowe wymagania określające co można, a czego nie można zrobić w zakresie konstrukcji zewnętrznej – czy to pionowej, poziomej czy dachowej – mówi Marcin Pakuła, Technical Project Manager firmy Cembrit.
• wysoka wartość pH, która sprawia, że jest wyjątkowo odporny na glony i bakterie oraz porastanie mchem, grzybami itp. – nawet w warunkach i klimacie, gdzie często stanowi to problem,
• potrafi pochłaniać i uwalniać wilgoć w nieograniczonej ilości cyklów, bez wpływu na trwałość i żywotność produktu,
• nie przepuszcza wody – nie wymaga malowania, lakierowania ani nakładania powłok,
• jest ognioodporny oraz tłumi hałas.
Włókno-cement stał się atrakcyjnym materiałem do wykorzystania nie tylko przy budowie domów (dachy lub elewacje), ale także w formie pokryć dachowych w rolnictwie, na fermach, czy w stadninach koni oraz – co ciekawe – również przy modernizacji zabytkowych budynków.
Płyty faliste i płytki dachowe produkowane są dziś w wielu kształtach, profilach oraz formatach, a także w szerokiej gamie kolorystycznej. Dają wiele różnych opcji montażu i dopasowania ich do specyfiki danego obiektu, co oznacza brak ograniczeń podczas projektowania. Tym samym, doskonale sprawdzą się przy realizacji niebanalnych koncepcji, w skomplikowanych konstrukcjach dachowych i jako elementy wykończenia wnętrz.
W latach 60-tych i 70-tych produkowano głównie pokryciowe płyty eternitowe, czyli azbestowo-cementowe. Co ciekawe, nazwa eternit (z łacińskiego aeternum – wieczność) miała charakter wyłącznie handlowy, z czasem jednak stała się nazwą potoczną, jak dziś np. adidasy. Została opatentowana w 1901 roku przez Austriaka Ludwiga Hatscheka, który był właścicielem fabryki azbestu. Był to co prawda materiał wytrzymały oraz odporny na warunki atmosferyczne, ale z uwagi na włókna azbestu, które mogą odkładać się w płucach – szkodliwy dla człowieka.
Obecnie, zgodnie z rozporządzeniem Ministerstwa Gospodarki, wszelkie pokrycia dachowe zawierające azbest muszą zostać wymienione do końca 2032 roku. Unia Europejska już
w 2005 roku wprowadziła całkowity zakaz obrotu tego typu wyrobami. Dziś włókno-cement jest bezpiecznym i naturalnym produktem wykonanym z cementu, oraz rozproszonych włókien PVA mających wpływ na zbrojenie.
Fot. Cembrit
Dzięki zastosowaniu specjalnych włókien, produkty wykorzystujące ten materiał są wyjątkowo lekkie, a przy tym wytrzymałe i odporne na warunki atmosferyczne. Dzięki temu połączeniu inżynierowie, architekci i projektanci mogą na nowo zdefiniować podstawowe wymagania określające co można, a czego nie można zrobić w zakresie konstrukcji zewnętrznej – czy to pionowej, poziomej czy dachowej – mówi Marcin Pakuła, Technical Project Manager firmy Cembrit.
Główne właściwości włókno-cementu:
• całkowita odporność na temperatury poniżej 0oC, śnieg, zamarzanie, topnienie i deszcze – nawet te ulewne – jak również upały, wysoką wilgotność i bezpośrednie światło słoneczne,• wysoka wartość pH, która sprawia, że jest wyjątkowo odporny na glony i bakterie oraz porastanie mchem, grzybami itp. – nawet w warunkach i klimacie, gdzie często stanowi to problem,
• potrafi pochłaniać i uwalniać wilgoć w nieograniczonej ilości cyklów, bez wpływu na trwałość i żywotność produktu,
• nie przepuszcza wody – nie wymaga malowania, lakierowania ani nakładania powłok,
• jest ognioodporny oraz tłumi hałas.
REKLAMA:
Włókno-cement stał się atrakcyjnym materiałem do wykorzystania nie tylko przy budowie domów (dachy lub elewacje), ale także w formie pokryć dachowych w rolnictwie, na fermach, czy w stadninach koni oraz – co ciekawe – również przy modernizacji zabytkowych budynków.
Płyty faliste i płytki dachowe produkowane są dziś w wielu kształtach, profilach oraz formatach, a także w szerokiej gamie kolorystycznej. Dają wiele różnych opcji montażu i dopasowania ich do specyfiki danego obiektu, co oznacza brak ograniczeń podczas projektowania. Tym samym, doskonale sprawdzą się przy realizacji niebanalnych koncepcji, w skomplikowanych konstrukcjach dachowych i jako elementy wykończenia wnętrz.
REKLAMA:
REKLAMA:
Źródło: Cembrit