Fot. MalfarbZaletą tych produktów jest możliwość aplikowania ich na fasady ocieplane metodą BSO, dlatego chętnie wybierają je inwestorzy remontujący i modernizujący swe domy. Charakteryzują się wysoką plastycznością oraz szeroką paletą struktur oraz kolorów. Oprócz walorów dekoracyjnych cechuje je też zdolność efektywnej ochrony materiału termoizolacyjnego przed wpływem warunków atmosferycznych. Decydując się na tynk cienkowarstwowy, możemy wybierać z gamy produktów mineralnych, akrylowych, silikonowych, silikatowych, a nawet silikatowo-silikonowych.

Przed kupnem tynku musimy sprawdzić, czy jest on przeznaczony do stosowania na materiale termoizolacyjnym, wykorzystanym do ocieplenia elewacji. Styropian można wykańczać dowolną wyprawą; jeśli jednak system bazuje na wełnie, niewskazane jest aplikowanie tynków akrylowych, gdyż mają niski współczynnik przepuszczalności pary wodnej. Innym kryterium, które należy wziąć pod uwagę, jest ryzyko szybkiego zabrudzenia fasady. Jeśli jest ono duże, warto wybrać tynki silikonowe lub akrylowe wzbogacane silikonami. Ułatwią one utrzymanie elewacji w czystości dzięki właściwościom samoczyszczącym. Z kolei duże skupiska roślinności w pobliżu domu powodują, że wzrasta ryzyko pojawienia się na elewacji glonów, mchów, porostów itp. (dotyczy to zwłaszcza elewacji północnych lub zacienionych). Rozwiązaniem są tynki silikatowe, które posiadają odczyn alkaliczny, ograniczający rozwój mikroorganizmów na fasadzie.

Fot. Malfarb

Najważniejsze cechy tynków

Tynki mineralne – produkowane na bazie cementu, tradycyjne; zalety - najtańsze, łatwe w aplikacji, o dobrej paroprzepuszczalności i odporności na wysokie temperatury; mankamenty - wysoka podatność na zabrudzenia, niewielki wybór kolorów (biel oraz jedynie kilka jasnych pasteli), w przypadku pokrycia naniesionej wyprawy farbą elewacyjną jej faktura staje się mniej wyraźna.

Tynki akrylowe – produkowane na bazie spoiwa akrylowego, jedne z najpopularniejszych obecnie; zalety – bardzo ekonomiczne, w atrakcyjnej cenie, o dobrych parametrach użytkowych, bardzo elastyczne, łatwe w obróbce, o dobrej przyczepnością; efektywnie chronią znajdujące się pod nimi warstwy przed destrukcyjnym wpływem warunków atmosferycznych (zwłaszcza wersje wzbogacane dodatkami silikonowymi), dostępne w szerokiej palecie barw; mankamenty – niska paroprzepuszczalność (nie są polecane na systemy ociepleń bazujące na wełnie mineralnej – w tym przypadku lepsze są tynki silikatowe).

Fot. MalfarbTynki silikatowe – walory – znakomity współczynnik paroprzepuszczalności – świetnie zabezpieczają termoizolację przed kondensacją pary wodnej, do minimum ograniczają ryzyko korozji biologicznej elewacji, są trwałe, odporne na uszkodzenia mechaniczne, tworzą mocną powłokę dzięki temu, że połączenie wyprawy z podłożem następuje w efekcie silnej reakcji chemicznej a nie przyklejania masy (adhezji); mankamenty - wysoka zawartość aktywnych substancji chemicznych wymaga ostrożności i precyzji podczas aplikacji – ewentualne zabrudzenia bardzo trudno usunąć (szczególnie z takich materiałów, jak PVC czy aluminium oraz szkło); oferowane w ograniczonej palecie barw (bez odcieni czerwieni oraz pomarańczy i mocnych żółcieni).

Tynki silikonowe – produkowane na bazie żywic silikonowych; zalety – znakomite właściwości hydrofobowe, na pokrytych nimi elewacjach mamy do czynienia z efektem perlenia się wody, który sprawia, że zabrudzenia nie wnikają w głąb tynku lecz wraz z kroplami deszczu spływają po powierzchni czyszcząc ją, dostępne w szerokiej gamie kolorów; mankamenty – wysoka cena.

Tynki silikatowo-silikonowe – hybrydowe, łączące walory tynków silikonowych oraz silikatowych; mają nieco słabszą przyczepność i niższą odporność na uderzenia niż silikatowe, ale posiadają charakterystyczne dla wypraw silikonowych właściwości hydrofobowe; są też tańsze od tynków silikonowych.