Prefabrykacja kojarzy się Polakom raczej brzydko. Przede wszystkim z komunizmem – a to już w Polsce wystarczający stygmat, ale także z ponurą szarością i kiepską jakością wykonania budynków. Oczywiście projektanci byli mocno ograniczani z jednej strony przez narzucane przez państwo normatywy, a z drugiej przez tzw. „systemy”, których w Polsce stosowano kilkanaście, a każdy z nich operował ograniczoną liczbą modularnych elementów. Mimo to jednak z reguły potrafili zaprojektować czytelne i dobrze rozplanowane mieszkania. Niestety za projektami powinna nadążać technologia i wykonawstwo. W tamtej epoce z różnych przyczyn nie nadążały. W efekcie zamiast idealnie równych ścian i stropów błyskawicznie rosnących budynków mieliśmy krzywe, pękające płyty z marnej jakości materiałów (klasycznym niemal obrazkiem jest czarna siatka smołowanych dla uszczelnienia pęknięć), łączone byle jak, a do tego budowy ciągnące się latami.

Czym więc różni się dzisiejsza prefabrykacja od tamtej? W zasadzie niczym. Albo prawie wszystkim. Ogólne założenia pozostały dokładnie takie same, z tym tylko, że zrezygnowano z „systemów” - co oznacza, że to fabryka dopasowuje się do projektanta, a nie odwrotnie. Oznacza to mniej więcej tyle, że najpierw w konsultacji ze specjalistami od prefabrykacji powstaje projekt dostosowany do działki, otoczenia, planu miejscowego i wymagań inwestora, a następnie na jego podstawie zaprojektowane zostają i wykonane poszczególne „klocki”. Poza tym jest tak, jak być powinno i tak jak to zakładali pomysłodawcy systemów prefabrykowanych: szybko, precyzyjnie, niezależnie od warunków atmosferycznych i bez potrzeby organizacji ogromnych placów budowy. Precyzyjnie – bo wykonanie dużego elementu w warunkach nowoczesnej fabryki umożliwia otrzymanie dokładności na poziomie pojedynczych milimetrów – niemożliwej do uzyskania przy murowaniu ścian z elementów drobnowymiarowych(cegły, bloczki, pustaki) czy przy wylewaniu stropu na budowie, nawet jeśli robi to świetny i zaangażowany wykonawca. A wykonawcy jak wiadomo bywają różni. Do tego dochodzi jeszcze jeden szczegół, czyli system łączenia elementów. Dość prymitywne sposoby łączenia płyt stosowane w poprzednim stuleciu zostały zastąpione przez perfekcyjnie działające zamki, co dodatkowo przyspiesza pracę i zwiększa dokładność.

Fot. Buszrem W przeciwieństwie do systemów stosowanych w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych (przykład po lewej), współcześnie stosowane systemy prefabrykacji umożliwiają niemal dowolne kształtowanie elewacji budynku.
1, 5 - Zastosowanie większych przeszkleń stanowiło wówczas spory (i niemal nierozwiązywalny) problem techniczny, który starano się omijać "rozwiązaniami zastępczymi". Współcześnie nie stanowi to żadnego problemu.
2 - Ilość, wielkość i rozmieszczenie otworów w elewacji było ściśle uzależnione od dostępnych elementów...
3 - ...a wykończenie elewacji pozostawiało najczęściej wiele do życzenia.
4, 8 - Podobnie strefy wejściowe do budynków mogły być rozwiązywane wyłącznie w ściśle określony sposób. W tej chwili nic nie ogranicza projektantów...
6 - ...otwory okienne mogą być swobodnie rozmieszczane i mieć niemal dowolną wielkość...
7 - podobnie jak bryła budynku i efekt uzyskany przez użyte do wykończenia elewacji materiały.

Fot. Buszrem Metamorfoza systemów prefabrykacji elementów budowlanych w szczególny sposób widoczna jest na przykładzie balkonów i loggii.
1, 7 - W czasach trudnych początków prefabrykacji jedynymi elementami, które mogły służyć do zadaszenia balkonów były płyty balkonowe. Obecnie mogą to być elementy o niemal dowolnych kształtach i sposobie wykończenia zapewniającym najlepszą możliwą ochronę przed deszczem i słońcem.
2, 6 - Ścianki zamykające balkony w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych musiały być wykonywane ze standardowych elementów ściennych i sytuowane w osiach konstrukcyjnych ścian. Obecnie zarówno ich kształt i sposób perforacji, jak i lokalizacja są w zasadzie dowolne..
3, 4 - Balkony mogą stanowić zarówno integralny fragment elewacji, jak i element w zasadzie niezależny optycznie, podparty osobnym słupem konstrukcyjnym. W każdym wypadku są one oddzielone od płyt stropowych elementami izolacyjnymi zapobiegającymi powstawaniu mostków termicznych...
5 - ...podczas gdy rozwiązania stosowane trzydzieści lat wcześniej nie dość, że wymuszały powstawanie "ślepych ścian"...
8 - ...to jeszcze stanowiły przedłużenie płyt stropowych, będąc swoistym radiatorem wychładzającym mieszkanie.

Fot. Buszrem Współczesne elementy prefabrykowane w przeciwieństwie do stosowanych 20 - 30 lat temu są przemyślanymi kompletnym systemem zawierającym zarówno rozwiązania docelowe, takie jak chociażby systemy zamków umożliwiające łączenie płyt w różnych konfiguracjach, jak i rozwiązania tymczasowe, montażowe, umożliwiające bezpieczną, czystą i szybką budowę.
1 - systemowa balustrada zabezpieczająca płytę balkonową
2 - płyta balkonowa wykonana z podcięciem zabezpieczającym przed zaciekaniem wody
3 - odciąg stabilizujący płytę w czasie montażu
4, 5 - przykładowe możliwości łączenia płyt za pomocą rozbudowanego systemu zamków
6 - zróżnicowane elementy konstrukcyjne umożliwiające niemal dowolne kształtowanie rzutu budynku i układów wnętrz
7 - idealnie gładka powierzchnia elementów, nie wymagająca już w zasadzie dodatkowego wykończenia.