Ustawienie mebli w pionie i unieruchomienie ich wymagało mistrzowskiej umiejętności sztukowania różnych podkładek. Aby wybrana podłoga posłużyła nam zakładany czas, musimy wybrać nie tylko dobrej jakości materiał, ale też odpowiednio przygotować podłoże. Przede wszystkim musi być ona idealnie wypoziomowana!

Dzisiaj wykonanie tych prac nie wymaga wysiłku, nie jest też skomplikowane ani czasochłonne. Dostępne na rynku wysokiej klasy, nowoczesne produkty umożliwiają uzyskanie podłoża nie tylko równego, ale też gładkiego i charakteryzującego się dużą wytrzymałością i odpornością. Wylewki samopoziomujące cechują bardzo dobre parametry robocze (np. własności samopoziomujące) i techniczne (wysoka wytrzymałość, niski skurcz liniowy itp.). Można po nich chodzić już po kilku godzinach, a po kilku dniach uzyskują pełnię swych właściwości i można układać na nich posadzkę.

Fot. Weber

1. Przygotowanie podłoża

Należy usunąć z niego wszelkie zanieczyszczenia (pył, kurz, resztki farb, zapraw i kleju), a także luźne i niezwiązane z podłożem fragmenty. Podłoże musi być jednorodne, pozbawione odspojeń i pustych przestrzeni. Jeśli takowe się znajdują, konieczne jest wypełnienie ich odpowiedniej grubości zaprawą naprawczą. W przypadku, gdy mamy do czynienia z dużymi nierównościami, warto określić poziom układanej wylewki, a następnie - zależności od wielkości odchyłek – wylać w danym miejscu zaprawę o określonej grubości.

Choć wylewka samopoziomująca świetnie rozpływa się po powierzchni, z czasem zaczyna wiązać. W związku z tym przy pracy ręcznej może pojawić się problem tego typu, że materiał na większych nierównościach nie osiągnie poziomu i lekko odwzorowuje wypukłość lub wklęsłość podłoża. Sposobem na uniknięcie takiej sytuacji jest zaaplikowanie tam odpowiednio cieńszej lub grubszej warstwy zaprawy. Stwierdzone duże nierówności powierzchni wymagają zastosowania siatki raperów, czyli punktów o jednakowym poziomie rozmieszczonych na całej powierzchni (co około 1-2 m). Ich zadaniem jest wskazanie ostatecznego poziomu wylewki, a przy tym zdecydowanie ułatwiają osiągnięcie poziomu.

Podłoże następnie czyścimy z kurzu i gruntujemy. Zwiększy to przyczepność zaprawy do podłoża, ułatwi jej poziomowanie, zapobiegnie powstaniu pęcherzy powietrznych i odwodnieniu zaprawy przed związaniem. Emulsję rozprowadzamy równomiernie po podłożu np. za pomocą miękkiej szczotki. Należy zwrócić uwagę, by w ewentualnych zagłębieniach nie został jej nadmiar. Po tych zabiegach zostawiamy podłoże na 3-5 godzin – do wyschnięcia.

Fot. Weber

2. Wyrównywanie

Wylewkę należy przygotować zgodnie z zaleceniami producenta. Gotową masę możemy zacząć wylewać. Ponieważ przy układaniu ręcznym wydajność jest ograniczona, szerokość pojedynczego pola wylewu powinna wynosić 2-3 m. Większe powierzchnie należy podzielić na pola robocze.

Wylewanie zaprawy zaczynamy od narożnika, który znajduje się najdalej od drzwi do pomieszczenia. Kolejne jej porcje aplikujemy szybko, by mogły połączyć się, gdy są jeszcze w stanie płynnym. Wylewka musi być ułożona bez przerw na całej powierzchni, a po wylaniu trzeba ją rozprowadzić pacą zębatą lub wałkiem kolczastym. Po wstępnym związaniu podkładu, usuwamy taśmy z gąbki i przystępujemy do wylewania zaprawy na kolejnym polu.

Fot. WeberWażne jest, żeby prace prowadzić przy temperaturze od +10°C do +25°C (dotyczy to zarówno temperatury powietrza, jak i podłoża). Konieczne jest też zminimalizowanie ryzyka przeciągów, intensywnego nasłonecznienia lub nagrzania wylanej zaprawy; a w pomieszczeniu trzeba zagwarantować odpowiednią wentylacja pomieszczenia. Podczas układania i wstępnego wiązania zaprawy nie należy korzystać z klimatyzacji!

Podłoże jest gotowe po 4 godzinach – wówczas można już na nie wchodzić. Po dobie można układać płytki ceramiczne, a materiały typu panele podłogowe lub wykładziny dywanowe - po ok. 7 dniach (przy warstwie wylewki 1 cm).