Wodne ogrzewanie podłogowe to kompletny system, który może być stosowany jako ogrzewanie podstawowe lub jako uzupełnienie ogrzewania tradycyjnego.
Fot. TECEPrzy jego instalacji bardzo istotne są: projekt z doborem urządzeń, precyzja wykonania i zastosowane materiały – ewentualne błędy montażowe lub zły dobór mogą spowodować wyraźnie odczuwalny dyskomfort podczas użytkowania lub w skrajnym przypadku wymagać, już po krótkim czasie użytkowania, rozbioru posadzki. Ekspert firmy TECE radzi, jak krok po kroku zamontować wodne ogrzewanie podłogowe i jakich błędów wystrzegać się podczas instalacji.
Przy ogrzewaniu podłogowym doskonale sprawdzają się źródła takie jak: pompa ciepła, kocioł kondensacyjny, źródła geotermalne, klasyczne kotły gazowe i olejowe czy kotły na paliwa stałe, jeżeli posiadają odpowiedni poziom kontroli procesu spalania (są to np. kotły retorowe i miałowe z elektronicznym sterownikiem procesu spalania i automatem zabezpieczającym przed przegrzaniem). Do budowy instalacji zaleca się używać rur z polietylenu sieciowanego PE-Xc lub tzw PE-RT np. rury SLQ systemu TECEfloor. Największą popularnością cieszą się rury wielowarstwowe w oparciu o PE-Xc lub PE-RT z uwagi na łatwość wykonywania łuków w pętlach grzewczych oraz wyeliminowanie niedogodności przy mocowaniu rur do podłoża.
W pierwszej kolejności, na stropie lub betonie znajdującym się bezpośrednio na gruncie, układa się gotową izolację rolowaną ze styropianu. Rury powinny być umieszczone na odpowiedniej grubości izolacji rolowanej ze styropianu lub płytach systemowych z tworzyw sztucznych. W przypadku podłogi przylegającej do gruntu, należy zastosować także izolację przeciwwilgociową. Rury mocuje się do niej klipsami, za pomocą tackera. Zamiast folii możemy wykorzystać maty systemowe z tworzyw sztucznych, ale ta metoda jest o wiele droższa. W niektórych sytuacjach, dla podniesienia izolacji cieplnej posadzki, wskazane jest ułożenie dodatkowej warstwy styropianu.
Ostatnim etapem prac jest pokrycie gotowej posadzki przystosowanymi do tego materiałami. Mogą to być zarówno płytki ceramiczne, wykładziny, jak i różne rodzaje drewna, np. parkiety, deski itp. W trakcie zakupu materiału, powinniśmy jednak koniecznie zwrócić uwagę na to, czy jest on przystosowany do ogrzewania podłogowego, a więc czy posiada wystarczająco niski współczynnik tzw. oporu cieplnego. W przeciwnym wypadku, nawet mimo dobrze ułożonej instalacji, temperatura w domu będzie i tak zbyt niska. Atesty muszą posiadać także kleje czy zaprawy użyte do wykonania posadzki.
Fot. TECE
-montowanie rur w miejscach trwale zabudowanych, np. szafami wnękowymi, co powoduje -niebezpieczeństwo uszkodzenia rur ogrzewania podłogowego przy montażu tych szaf;
-brak odpowiedniej izolacji termicznej, która uniemożliwi uciekanie ciepła na zewnętrz;
-niedokładne odpowietrzenia instalacji;
-błędy wykonawcze powstałe w wyniku łączenia elementów różnych firm lub stosowania tanich zamienników;
-źle wykonane dylatacje posadzki lub ich niewykonanie.
Przy ogrzewaniu podłogowym doskonale sprawdzają się źródła takie jak: pompa ciepła, kocioł kondensacyjny, źródła geotermalne, klasyczne kotły gazowe i olejowe czy kotły na paliwa stałe, jeżeli posiadają odpowiedni poziom kontroli procesu spalania (są to np. kotły retorowe i miałowe z elektronicznym sterownikiem procesu spalania i automatem zabezpieczającym przed przegrzaniem). Do budowy instalacji zaleca się używać rur z polietylenu sieciowanego PE-Xc lub tzw PE-RT np. rury SLQ systemu TECEfloor. Największą popularnością cieszą się rury wielowarstwowe w oparciu o PE-Xc lub PE-RT z uwagi na łatwość wykonywania łuków w pętlach grzewczych oraz wyeliminowanie niedogodności przy mocowaniu rur do podłoża.
Montaż w czterech krokach
Posadzka w ogrzewaniu składa się z kilku warstw, dlatego już na początku powinniśmy zadbać o zachowanie jednakowej wysokości podłóg we wszystkich pomieszczeniach.W pierwszej kolejności, na stropie lub betonie znajdującym się bezpośrednio na gruncie, układa się gotową izolację rolowaną ze styropianu. Rury powinny być umieszczone na odpowiedniej grubości izolacji rolowanej ze styropianu lub płytach systemowych z tworzyw sztucznych. W przypadku podłogi przylegającej do gruntu, należy zastosować także izolację przeciwwilgociową. Rury mocuje się do niej klipsami, za pomocą tackera. Zamiast folii możemy wykorzystać maty systemowe z tworzyw sztucznych, ale ta metoda jest o wiele droższa. W niektórych sytuacjach, dla podniesienia izolacji cieplnej posadzki, wskazane jest ułożenie dodatkowej warstwy styropianu.
REKLAMA:
Kolejny krok to montaż rur na izolacji termicznej
W następnej fazie, po sprawdzeniu szczelności instalacji, zakrywamy ją jastrychem. Należy również pamiętać, aby ściany pomieszczenia zostały oddzielone od jastrychu specjalną elastyczną taśmą.Ostatnim etapem prac jest pokrycie gotowej posadzki przystosowanymi do tego materiałami. Mogą to być zarówno płytki ceramiczne, wykładziny, jak i różne rodzaje drewna, np. parkiety, deski itp. W trakcie zakupu materiału, powinniśmy jednak koniecznie zwrócić uwagę na to, czy jest on przystosowany do ogrzewania podłogowego, a więc czy posiada wystarczająco niski współczynnik tzw. oporu cieplnego. W przeciwnym wypadku, nawet mimo dobrze ułożonej instalacji, temperatura w domu będzie i tak zbyt niska. Atesty muszą posiadać także kleje czy zaprawy użyte do wykonania posadzki.
Fot. TECE
Uwaga na błędy!
Gwarancję tego, że ogrzewanie podłogowe zapewni w domu optymalny komfort cieplny, mamy tylko wówczas, gdy instalacja wykonana została przez doświadczonego instalatora na podstawie opracowanego wcześniej projektu.Do najczęściej popełnianych błędów podczas instalacji wodnego ogrzewania podłogowego zalicza się:
-zbyt duże odległości w rozmieszczeniu rur – aby zapewnić odpowiedni komfort cieplny zaleca się układanie rur w oparciu o rzeczywiste zapotrzebowanie na ciepło dla poszczególnych pomieszczeń oraz uwzględniając opór cieplny wierzchniej wykładziny posadzki – najczęściej są to odstępy w 100 – 200 mm, a w przypadku pomieszczeń o dużej powierzchni nawet 300 mm; do budowy instalacji stosuje się najczęściej rury wielowarstwowe w oparciu o PE-Xc lub PE-RT, które układa się w tzw. ślimaki bądź meandry;-montowanie rur w miejscach trwale zabudowanych, np. szafami wnękowymi, co powoduje -niebezpieczeństwo uszkodzenia rur ogrzewania podłogowego przy montażu tych szaf;
-brak odpowiedniej izolacji termicznej, która uniemożliwi uciekanie ciepła na zewnętrz;
-niedokładne odpowietrzenia instalacji;
-błędy wykonawcze powstałe w wyniku łączenia elementów różnych firm lub stosowania tanich zamienników;
-źle wykonane dylatacje posadzki lub ich niewykonanie.
REKLAMA:
REKLAMA:
Źródło: TECE