Fot. Roben
Ilość ścieżek zależna jest od metrażu posiadłości. Im większa, tym mamy więcej możliwości. Oczywiście, ktoś uparty może zdominować krajobraz swego ogrodu ścieżkami, jednak lepiej pod względem estetycznym oraz praktycznym, gdy ścieżki są jedynie dodatkiem do terenów zielonych. W odpowiednim doborze proporcji, a także w dopasowaniu ciągów komunikacyjnych do otoczenia może pomóc np. architekt krajobrazu lub specjalista od urządzania ogrodów.

Fot. Roben

Parametry ścieżek ogrodowych

Zanim będziemy zastanawiać się nad materiałem, z jakiego wykonać ścieżkę, musimy wziąć pod uwagę np. takie parametry jak szerokość i grubość.

Aby często uczęszczana ścieżka była wygodna, powinna mieć min. 120 cm szerokości. Wymiar ten pozwala na swobodne poruszanie się dwóch osób obok siebie. Warto zastosować te parametry przy np. ścieżce łączącej furtkę z domem. Z kolei ścieżki jednoosobowe o szerokości 60 - 70 cm można zastosować w tej części ogrodu, w której nie chodzi się już tak często.

Z kolei podjazd do garażu powinien mieć szerokość minimum 3 m (jeśli są na to warunki, warto zadbać o zatoczkę lub rondo do zawracania). Na miejsce parkingowe dla jednego samochodu potrzeba powierzchni o wymiarach 2,5 × 5 m.

Fot. BRUK-BET
Fot. BRUK-BET

W przypadku grubości trzeba ustalić czy ścieżka ma być przeznaczona wyłącznie dla piechurów, czy uwzględnia również przejazd samochodem. I tak na przykład dla ścieżki ogrodowej, wymagana grubość, przy użyciu kostki kamiennej i betonowej, wynosi: 4 - 4,5 cm. Z kolei na podjeździe stosuje się kostkę o grubości co najmniej 5,2 cm.

Fot. BRUK-BET

Estetyka

Zacznijmy od spraw podstawowych. Istnieje zasada, że ścieżki w ogrodach regularnych prowadzi się w linii prostej, zaś w ogrodach naturalistycznych, gdzie roślinność sadzona jest w sposób nieregularny, prowadzi się je „miękkimi” łukowatymi liniami. W ten sposób uzyskuje się efekt harmonii. Proste ścieżki zdecydowanie lepiej wyglądają wówczas, gdy położone są w tej samej linii, co rząd drzew, czy krzewów nieopodal. W przypadku roślinności posadzonej w sposób nieregularny proste ścieżki nie są zalecane także ze względów praktycznych. Korzennie roślinności mogłyby wpływać korozyjnie na takie alejki. Zgrabny łuk ścieżki nieregularnej pozwala tego uniknąć.

Fot. BRUK-BET
Fot. Roben

Jednak żeby wszystko trzymało się konwencji, ważna jest odpowiednia kolorystyka. Tu również warto zapamiętać kilka rzeczy. Kolorystyka jasna, stonowana, to naturalne tło dla roślin i wydłużenie perspektywy ogrodu. Ścieżki w ciemnych kolorach optycznie zmniejszają przestrzeń. Zalecane są przy ogrodach o dużych powierzchniach. Więcej uwagi należy przyłożyć, gdy decydujemy się na ścieżki kontrastowe (warto skorzystać z doświadczenia i wiedzy architekta), bo możemy spowodować wizualny chaos. Potrzebne jest wyczucie oraz doświadczenie.

Rodzaje nawierzchni, czyli jakie mamy możliwości

Fot. BRUK-BET

Kostka betonowa

Należy do technologii nowoczesnych, doskonale imituje kamień. Dostępna jest w wersji kostkowej i płytowej - o ile kostka nada się wyłącznie na ścieżki, płyty można zastosować również jako nawierzchnię pod taras. Kostkę betonową produkuje się w kształcie kwadratu, prostokąta, sześciokąta, fali, „kości”, trapezu. Dostępna jest w różnych kolorach, zaczynając od klasyki, czyli płyt szarych (najtańszych), po antracytowe, brązowe, pomarańczowe czy wielokolorowe.

Fot. BRUK-BET
Fot. BRUK-BET

Kostkę betonową produkuje się w dwóch wariantach jedno- lub dwuwarstwowym. Pierwsze są barwione w masie, natomiast dwuwarstwowe tylko w warstwie licowej. Dobrej jakości kostka dwuwarstwowa, to taka, której warstwa licowa ma grubość co najmniej 5 mm i jest dobrze związana ze spodnią warstwą (beton konstrukcyjny). Zaletą kostek z betonu jest trwałość i łatwa pielęgnacja. Warto jednak zaimpregnować kostkę przeznaczonym do tego preparatem. Wówczas nawet plamy po oleju nie będą stanowiły większego problemu.

Kamień

Kostka z kamienia jest bardziej wytrzymała od betonowej, ma też szlachetniejszy wygląd. Jest też znacznie droższa. Kostkę kamienną wytwarza się głównie z granitu, bazaltu, piaskowca i serpentynitu. Dostępna jest m.in. w odcieniach szarości, brązach, beżach, żółciach, zieleni i czerni.
Elementy kamienne dostępne są w postaci kostki brukowej, a także jako płaskie płyty łamane lub cięte (m.in. kwadraty, prostokąty). Dostępne są również płyty o nieregularnym kształcie.

Warto również wiedzieć, że duża kostka jest mniej wydajna od drobnej. Z tony drobnej kostki (4/6 cm) układa się od 8 do 9 m² nawierzchni, podczas gdy z tony dużej kostki (15/17 cm) zaledwie 3 m².

Kamienie magmowe (bazalt, granit, ewentualnie serpentynit) poleca się do wykorzystania przy podjazdach ze względu na ich wytrzymałość. Nie wymagają impregnacji, tak jak np. piaskowiec, który nie wykazuje się taką odpornością na nasiąkanie wody. Kostki z bazaltu nie poleca się do wykonania całej powierzchni ścieżki, bo przy opadach atmosferycznych (bądź też przy porannej wilgoci) robi się bardzo śliska. Kamień tego rodzaju lepiej jest wykorzystać jako dodatek dekoracyjny.

Fot.Roben

Ceramika

Do wykonywania ścieżek polecane są cegły i kostka z klinkieru. Wykazują dużą trwałość, odporność na nasiąkliwość i zabrudzenia. Klinkier warto wziąć pod uwagę przy podjeździe do garażu, gdyż jest niewrażliwy na działanie oleju silnikowego i benzyny.

Oczywiście nie wyklucza się ceramiki zwykłej, jednak w przypadku takiego rozwiązania trzeba pamiętać o impregnacji, by nabrała właściwości wodo- i mrozoodpornych.

Fot. Roben
Fot. Roben

Kostka ceramiczna dostępna jest w kształcie kwadratu, rombu czy trapezu. Kolorystyka to czerwień, pomarańcz, brąz, grafit, odcienie żółtego. Przy zastosowaniu klinkieru nie musimy martwić się o negatywny wpływ promieni słonecznych na kolorystykę, klinkier nie płowieje w słońcu.

Drewno

Ścieżki tego typu wykonuje się najczęściej z drewna rodzimego (robiniowego, sosnowego, dębowego). Zazwyczaj bruk taki ma kształt klocków lub krążków. Na bruk drewniany warto zdecydować się, gdy dom wykonany jest elementów drewnianych. W przypadku ścieżek z drewna trzeba dbać o ich impregnację. Drewno nie jest też tak trwałe jak kostka z kamienia czy betonu.

Fot. BRUK-BET

Kostka Hydrofuga

Rozwiązanie jeszcze nie tak bardzo popularne, przez producentów reklamowane jako ekologiczne to kostka hydrofuga. Umożliwia swobodne odprowadzenie wód opadowych bezpośrednio do podłoża, dzięki szerokim spoinom. Spoiny te porasta trawa, bądź wypełnia się je grysem. Wymiary kostki to 20 x 20 cm. Grubość 8 cm. Polecana jest do stosowania pod duże place, parkingi.

Hydrofuga Fot. BRUK-BET

Jak kupować

Dokonując zakupu materiałów, zawsze należy kupować więcej, niż jest potrzebne. Materiał zwykle produkuje się partiami, później możemy mieć problem z dobraniem identycznego odcienia.

Aby nasze ścieżki cieszyły się długowiecznością, warto zaopatrzyć się w materiał u dobrego producenta np. w renomowanym zakładzie kamieniarskim. Kupując kostkę warto zrobić test jej wytrzymałości. Jeśli z przełamanej kostki wykrusza się ziarno kruszywa, lepiej odpuścić sobie zakup. W naszym interesie jest również, by sprawdzić stan zakupionej kostki przed rozładunkiem na terenie posesji. Skontrolować należy brzegi, czy nie są wyszczerbione i powierzchnię, czy nie jest zabrudzona.