- W powszechnym przeświadczeniu instalacje wykonane z tego metalu są postrzegane jako bardzo drogie. Nie jest to jednak prawda. Chociaż cena metra rury miedzianej jest ponad dwukrotnie wyższa od takiego samego odcinka rury z tworzyw sztucznych, to unikalne właściwości miedzi powodują, że potrzebujemy znacznie mniej tego materiału do przygotowania systemu. Tym samym całkowity koszt wykonania instalacji w obu przypadkach staje się niemalże identyczny. Pamiętajmy o tym tworząc kosztorysy naszej budowy i wybierając materiały, które ostatecznie zastosujemy – mówi Kazimierz Zakrzewski z Europejskiego Instytutu Miedzi.

Ekspert Europejskiego Instytutu Miedzi przygotował analizę kosztów wykonania instalacji ogrzewania podłogowego dla całego domu jednorodzinnego o powierzchni ok. 160 m². Wyjątkiem są łazienki, gdzie przewidziano grzejniki ręcznikowe zasilane z rozdzielaczy ogrzewania podłogowego. Jako źródło ciepła przyjęto gazowy kocioł kondensacyjny. Na potrzeby analizy zostały uwzględnione instalacje wykonane z cienkościennych rur miedzianych oraz rur z tworzywa PEX-AL-PEX. W obu przypadkach zastosowano zaprasowywany system łączenia instalacji.

Czas obalić mity

W przypadku ogrzewania podłogowego pod uwagę należy wziąć przede wszystkim przewodność cieplną instalacji. W tym względzie miedź jest znacznie bardziej wydajna niż tworzywo sztuczne, a rozstaw cienkościennych rur miedzianych może być dwukrotnie większy (20 cm) niż rur PEX-AL-PEX (10 cm). W efekcie potrzeba niemalże o połowę mniej metrów instalacji miedzianej niż w wariancie alternatywnym!


Biorąc pod uwagę zarówno różnice w cenie, jak i ilości niezbędnych materiałów instalacyjnych, zarówno samych rur, jak i rozdzielaczy, śrubunków połączeniowych oraz elementów mocujących, można z całą odpowiedzialnością stwierdzić, że łączne koszty są w obu przypadkach zbliżone.

Szybki montaż

Kolejnym atrybutem cienkościennych rur miedzianych jest ich łatwiejszy montaż w porównaniu do alternatywnych systemów. Dzięki czemu na przygotowania takiej instalacji potrzeba mniej czasu, co w przypadku projektów budowlanych ma duże znaczenie. Rury te posiadają trwale zespoloną osłonę z tworzywa sztucznego PERT. Dzięki swojej strukturze można je łatwo obrabiać, ponieważ charakteryzują się nieznaną dotychczas w przypadku rur metalowych elastycznością.

Technika łączenia opiera się na otwartym systemie: instalator może wybierać spośród dostępnych na rynku złączek zaprasowanych różnych producentów. Co ciekawe, w porównaniu z klasycznymi rurami miedzianymi, jej cienkościenny odpowiednik waży prawie 50% mniej i dlatego można go łatwiej obrabiać. Niepotrzebna jest piła lub obcinak – rurę można ciąć nożycami. Usuwanie zadziorów i kalibrowanie odbywa się w jednym cyklu. Łuki można wykonywać bez kształtek z niewielkimi promieniami gięcia, ręcznie lub za pomocą giętarki.

Eksploatacja instalacji miedzianej

- Decydując się na miedź w instalacji grzewczej, wybieramy niezawodność i bezpieczeństwo. Metal ten topi się dopiero w temperaturze 1083 ° C, dlatego gorąca woda nie rozmiękcza ani nie zmienia kształtu rur. Wysokie temperatury nie skracają też żywotności miedzianej instalacji, przewidzianej na ponad 50 lat. Jest to bardzo trwały materiał, nie wymagający dodatkowej konserwacji. Ważną zaletą, którą posiadają rury miedziane w odróżnieniu od rur z tworzywa jest antydyfuzyjność. Miedź nie przepuszcza do wody w instalacji tlenu, który jest przyczyną korozji. Dotyczy to zwłaszcza elementów instalacji ze stali, w tym grzejników – podkreśla Kazimierz Zakrzewski.

Ponadto miedź ma doskonałą przewodność cieplną, co czyni ją najbardziej wydajnym materiałem w systemach grzewczych. Wspomniane w powyższej analizie prawie dwukrotnie krótsze orurowanie w porównaniu do systemów z tworzyw sztucznych, przekłada się na mniejsze straty ciśnienia i niższe zużycie energii podczas eksploatacji.