Instalacje techniczne, takie jak systemy wentylacyjne, przewody grzewcze czy rury wodno-kanalizacyjne, częstokroć przebiegają przez kilka stref pożarowych wewnątrz budynku. To z kolei oznacza konieczność uwzględnienia odpowiedniej izolacji w obrębie konstrukcji oddzielających poszczególne strefy. Jak więc należycie zabezpieczyć przed ogniem przepusty instalacyjne?
Zgodnie z przepisami prawa budowlanego, obiekty muszą uwzględniać strefy pożarowe i oddzielenia pożarowe. Szczegółowych informacji na temat wymagań izolacyjnych dla przepustów instalacyjnych dostarcza norma PN-EN 1366-1 -- Badania odporności ogniowej instalacji użytkowych. Potwierdza ona, że przewody wentylacyjne i klimatyzacyjne w strefach przechodzenia przez elementy oddzielenia przeciwpożarowego powinny posiadać odpowiednią klasę odporności ogniowej.
– Ponieważ przepusty instalacyjne bezpośrednio ingerują w strukturę ścian i stropów, elementy oddzielenia przeciwpożarowego również powinny odpowiadać ogólnym wymaganiom dotyczącym klasy odporności ogniowej samych konstrukcji, zdefiniowanym w przepisach prawa budowlanego. Przykładowo oznacza to, że przepust przebijający ścianę ogniową o klasie odporności ogniowej EI90, musi zapewniać szczelność i izolacyjność ogniową na co najmniej tym samym poziomie – wyjaśnia Michał Nękanowicz, Specifications Sales Manager & BIM Manager w Paroc Polska.
Wymagania dotyczące klasy odporności ogniowej dla elementów oddzielenia przeciwpożarowego prezentuje poniższa tabela:
Fot. Paroc
– Jeżeli oprócz przechodzenia przez oddzielne strefy pożarowe, rurociąg lub prostokątny kanał wentylacyjny wymagają zabezpieczenia przed kondensacją pary wodnej, polecamy zastosowanie otuliny z wełny kamiennej PAROC Hvac Section AluCoat T lub maty PAROC Hvac Lamella Mat AluCoat Fix – podpowiada Michał Nękanowicz. – ba rozwiązania posiadają klasę reakcji na ogień A2-s1,d0, co zgodnie z normą PN-EN 13501-1 oznacza, że stanowią wyrób niepalny. Z kolei dzięki pokryciu ze zbrojonej folii aluminiowej, produkty charakteryzują się współczynnikiem oporu dyfuzyjnego pary wodnej μ = 200, dlatego spełniają wymagania stawiane izolacjom przeciwkondensacyjnym dla rurociągów – dodaje.
Izolacja ciągła (IC) Izolacja lokalna (IL). fot. Paroc
Aby wybrać odpowiednie rozwiązanie izolacyjne i metodę zabezpieczenia, pod uwagę należy wziąć zarówno klasę odporności ogniowej konstrukcji, jak i materiał, wymiary oraz grubość ścian przewodu instalacyjnego. W poniższych tabelach znaleźć można gotowe obliczenia dla grubości materiału izolacyjnego.
Tabela 1. Ściana szkieletowa, rurociąg miedziany, otulina PAROC Hvac Section AluCoat T, klasa odporności ogniowej EI 90.
przepust instalacyjny - rurociąg miedzian. Fot. Paroc
* IL – Izolacja lokalna, IC – Izolacja ciągła. Fot. Paroc
Tabela 2. Ściana szkieletowa, rurociąg stalowy lub żeliwny, otulina PAROC Hvac Section AluCoat T, klasa odporności ogniowej EI 90.
przepust instalacyjny - rurociąg żeliwny. Fot. Paroc
* IL – Izolacja lokalna, IC – Izolacja ciągła. Fot. Paroc
Tabela 3. Ściana szkieletowa, rurociąg kompozytowy (PP-Al-PP), otulina PAROC Hvac Section AluCoat T, klasa odporności ogniowej EI 120.
przepust instalacyjny - rurociąg kompozytowy. Fot. Paroc
Fot. Paroc
Znając potrzeby projektantów i wykonawców instalacji, firma Paroc przygotowała specjalną ofertę izolacji technicznych.
– Paroc jako jedyny producent na rynku oferuje otuliny z wełny mineralnej o długości 1200 mm, co oznacza że zamiast łączenia dwóch odcinków, można zastosować jeden. Mniej łączeń oznacza w tym przypadku mniej mostków termicznych – wyjaśnia Michał Nękanowicz. – Wymienione rozwiązania można też z powodzeniem stosować w przypadku niedużej odległości pomiędzy biegnącymi równolegle rurociągami. Zaizolowane otulinami Paroc przewody mogą się stykać po długości – podsumowuje ekspert.
– Ponieważ przepusty instalacyjne bezpośrednio ingerują w strukturę ścian i stropów, elementy oddzielenia przeciwpożarowego również powinny odpowiadać ogólnym wymaganiom dotyczącym klasy odporności ogniowej samych konstrukcji, zdefiniowanym w przepisach prawa budowlanego. Przykładowo oznacza to, że przepust przebijający ścianę ogniową o klasie odporności ogniowej EI90, musi zapewniać szczelność i izolacyjność ogniową na co najmniej tym samym poziomie – wyjaśnia Michał Nękanowicz, Specifications Sales Manager & BIM Manager w Paroc Polska.
REKLAMA:
Wymagania dotyczące klasy odporności ogniowej dla elementów oddzielenia przeciwpożarowego prezentuje poniższa tabela:
Fot. Paroc
Jaki materiał izolacyjny wybrać?
Dobór odpowiedniego zabezpieczenia ma znaczenie nie tylko dla konstruktora, który na etapie projektu musi wykazać dopełnienie wszelkich wymagań związanych z ochroną przeciwpożarową budynku, ale też samego właściciela czy zarządcy, któremu z reguły zależy na rozwiązaniach trwałych i „bezobsługowych”, tj. niewymagających zbytniej konserwacji w upływającym czasie. Niekiedy, zwłaszcza w przypadku systemów wentylacyjnych, oprócz odpowiednich parametrów przeciwogniowych, dodatkowo zachodzi potrzeba utrzymania odpowiedniej izolacyjności przeciwkondensacyjnej, cieplnej czy akustycznej. W te wszystkie potrzeby świetnie wpisuje się wełna kamienna.– Jeżeli oprócz przechodzenia przez oddzielne strefy pożarowe, rurociąg lub prostokątny kanał wentylacyjny wymagają zabezpieczenia przed kondensacją pary wodnej, polecamy zastosowanie otuliny z wełny kamiennej PAROC Hvac Section AluCoat T lub maty PAROC Hvac Lamella Mat AluCoat Fix – podpowiada Michał Nękanowicz. – ba rozwiązania posiadają klasę reakcji na ogień A2-s1,d0, co zgodnie z normą PN-EN 13501-1 oznacza, że stanowią wyrób niepalny. Z kolei dzięki pokryciu ze zbrojonej folii aluminiowej, produkty charakteryzują się współczynnikiem oporu dyfuzyjnego pary wodnej μ = 200, dlatego spełniają wymagania stawiane izolacjom przeciwkondensacyjnym dla rurociągów – dodaje.
Jaką metodę izolacji zastosować?
Izolacje z wełny kamiennej mogą być stosowane zarówno w przypadku konstrukcji masywnych, zbudowanych z betonu lub betonu komórkowego, jak i w konstrukcjach szkieletowych. Zazwyczaj dopuszcza się zabezpieczenie przepustu za pomocą pojedynczego odcinka otuliny lub maty o długości 1200 mm, choć w niektórych wypadkach wymagane jest zabezpieczenie całego przewodu. Niezależnie od metody przyjmuje się, że odległość elementów podwieszenia odIzolacja ciągła (IC) Izolacja lokalna (IL). fot. Paroc
Aby wybrać odpowiednie rozwiązanie izolacyjne i metodę zabezpieczenia, pod uwagę należy wziąć zarówno klasę odporności ogniowej konstrukcji, jak i materiał, wymiary oraz grubość ścian przewodu instalacyjnego. W poniższych tabelach znaleźć można gotowe obliczenia dla grubości materiału izolacyjnego.
Tabela 1. Ściana szkieletowa, rurociąg miedziany, otulina PAROC Hvac Section AluCoat T, klasa odporności ogniowej EI 90.
przepust instalacyjny - rurociąg miedzian. Fot. Paroc
* IL – Izolacja lokalna, IC – Izolacja ciągła. Fot. Paroc
Tabela 2. Ściana szkieletowa, rurociąg stalowy lub żeliwny, otulina PAROC Hvac Section AluCoat T, klasa odporności ogniowej EI 90.
przepust instalacyjny - rurociąg żeliwny. Fot. Paroc
* IL – Izolacja lokalna, IC – Izolacja ciągła. Fot. Paroc
Tabela 3. Ściana szkieletowa, rurociąg kompozytowy (PP-Al-PP), otulina PAROC Hvac Section AluCoat T, klasa odporności ogniowej EI 120.
przepust instalacyjny - rurociąg kompozytowy. Fot. Paroc
Fot. Paroc
Znając potrzeby projektantów i wykonawców instalacji, firma Paroc przygotowała specjalną ofertę izolacji technicznych.
– Paroc jako jedyny producent na rynku oferuje otuliny z wełny mineralnej o długości 1200 mm, co oznacza że zamiast łączenia dwóch odcinków, można zastosować jeden. Mniej łączeń oznacza w tym przypadku mniej mostków termicznych – wyjaśnia Michał Nękanowicz. – Wymienione rozwiązania można też z powodzeniem stosować w przypadku niedużej odległości pomiędzy biegnącymi równolegle rurociągami. Zaizolowane otulinami Paroc przewody mogą się stykać po długości – podsumowuje ekspert.
REKLAMA:
REKLAMA:
Źródło: Materiał partnera