Fot. InstalacjeW sklepach znajdziemy obudowy oraz wkłady kominkowe, które trzeba będzie złożyć w całość, a także całe zestawy kominkowe. Kominki z wkładami zatrzymują w pomieszczeniu cztero-pięciokrotnie więcej ciepła (ok. 75-80 % wytwarzanej w palenisku energii cieplnej) niż kominki z paleniskami otwartymi.

Przyjmuje się, że 1 kW może ogrzać ok. 10 m2 mieszkania o wysokości 2,5 m. Należy jednak wziąć jeszcze pod uwagę straty ciepła uciekającego do komina i odliczyć na nie ok. 25 % z mocy pieca. Czyli np. kupując kominek o mocy 10 kW, możemy liczyć na ogrzanie wnętrza o powierzchni 75 m2.

Budowa wkładu kominkowego

Nowoczesne wkłady kominkowe, które zatrzymują ciepło w pomieszczeniu, wykonane są z żeliwa bądź z połączenia różnych materiałów (stali i szamotu lub żeliwa i szamotu). Wkłady żeliwne cieszą się ogromną popularnością ze względu na swą wytrzymałość.

Fot. InstalacjeKupując kominek, zwróćmy uwagę, czy został on wyposażony w szyber, umożliwiający regulację siły ciągu. Szyber pozwala także regulować kierunek cyrkulacji spalin w komorze spalania. Zamknięcie go wymusza przejście spalin przez wymiennik ciepła w komorze wtórnego spalania, gdzie następuje dopalenie resztek. Kiedy otworzymy szyber, spaliny zostają bezpośrednio skierowane do przewodu kominowego. Jest to szczególnie istotne podczas rozpalania oraz w momencie otwierania drzwiczek. Nie zapominajmy o otwieraniu szybra, zanim otworzymy drzwiczki kominka, ponieważ może to spowodować cofnięcie się dymu do pomieszczenia.

Kolejnym ważnym elementem wkładów kominkowych są wyposażone w szybę drzwiczki. Pełnią one funkcję nie tylko ochrony przed zaprószeniem ognia w pomieszczeniu. Dokładna szczelność drzwiczek (szczególnie na połączeniu drzwiczek z korpusem urządzenia oraz w miejscu zamontowania szyby) zapewnia kontrolę nad procesem spalania drewna oraz bezpieczeństwo użytkowania.

Fot. InstalacjeSzyby drzwiczek, stosowane we wkładach kominkowych, wykonane są z ceramiki odpornej na wysokie temperatury (do 800°C). Do najpopularniejszych i zarazem niedrogich rozwiązań należą szyby żaroodporne. Ich powierzchnię trzeba raz w tygodniu wyczyścić. Elementem, chroniącym taflę przed zabrudzeniami, jest nawiew. Najprostsze rozwiązanie stanowi nawiewka, stosowana na górnej krawędzi szyby zamiast uszczelki. Dodatkowe powietrze skierowane na szklaną powierzchnię powoduje dopalanie skrzących się drobin, dzięki czemu szyba mniej się brudzi.

Stosuje się również szyby z kurtyną powietrzną, gdzie napływające zimne powietrze odpycha od szyby sadze. Inne, jednakże kosztowne rozwiązanie, stanowią szyby samoczyszczące.

Ogrzewanie kominkiem

Współczesne kominki pełnią nie tylko funkcje estetyczne, ale także znajdują zastosowanie jako źródło ogrzewania domu. Tym samym zastępują piec czy kocioł gazowy. Wkład można również podłączyć do istniejącego już systemu centralnego ogrzewania, gdzie będzie pełnił funkcję dodatkowego źródła energii. Do tego celu stosuje się wkłady kominkowe z płaszczem wodnym, które od zewnątrz nie różnią się od wkładów tradycyjnych. Podobnie jak one, mogą mieć różne rodzaje drzwiczek: zarówno dwuczęściowe (dzielone), jak i jednoczęściowe – otwierane na bok lub podnoszone do góry; z różnego rodzaju szybami – płaskimi czy pryzmatycznymi. Różnica tkwi w budowie korpusu. Ma on podwójne ścianki, a między nimi znajduje się przestrzeń wypełniona wodą, czyli właśnie ów płaszcz wodny, który otacza palenisko ze wszystkich stron (poza frontem, gdzie znajdują się drzwiczki). Przepływając między ściankami woda odbiera ciepło od kominka i przekazuje je do instalacji grzewczej. Przykładem takiego rozwiązania jest wkład kominkowy żeliwny Samson 120 Aqua.

Fot. Instalacje

Obudowa

Obudowa kominka musi być wykonana z materiałów niepalnych, typu: kamień, marmur, granit lub stal. Efektownie prezentują się obudowy z łączonych materiałów - np. elementy wykończone tynkiem strukturalnym w połączeniu z nakrywami z piaskowca czy np. kamień łupany z żółtego piaskowca z elementami szlifowanymi z czerwonego piaskowca. Rodzaj obudowy zależy od tego, w jakim miejscu zamierzamy umieścić kominek. Jeżeli będzie on zlokalizowany w narożu pomieszczenia, można wybrać obudowę narożną.

Bezpieczeństwo

Montując kominek, powinniśmy pamiętać o kilku podstawowych kwestiach bezpieczeństwa. Jedną z najistotniejszych jest właściwa izolacja wkładu, który zazwyczaj otula się warstwą wełny mineralnej i folii aluminiowej.

Fot. InstalacjeMontaż kominka wymaga odpowiedniego przygotowania technicznego, a w przypadku budynków wielokondygnacyjnych – zazwyczaj uzyskania zgody wspólnoty mieszkaniowej bądź spółdzielni. W budynkach wielopiętrowych należy pamiętać o konieczności wzmocnienia podłogi (konstrukcja waży ok. kilkuset kilogramów).

Jednym z wymogów dobrego funkcjonowania kominka jest jego własny przewód kominowy o odpowiednich wymiarach, z zachowaniem wymaganych proporcji w stosunku do rozmiarów paleniska. Komin, o średnicy minimum 20 cm, powinien mieć wyprowadzone podłączenie do kominka ustawione pod kątem 45°. Im większy kąt, a także im większa liczba zastosowanych kolanek, tym większe ryzyko osadzania się sadzy, która może się zapalić. Ze względów bezpieczeństwa przynajmniej raz w roku komin powinien skontrolować kominiarz.

Konieczne jest także doprowadzenie do kominka powietrza z zewnątrz. Najczęściej przewody umieszcza się pod podłogą.

Tradycyjny

Alternatywę dla kominków z wkładem stanowią tradycyjne kominki z otwartym paleniskiem. Stosuje się je jednak coraz rzadziej. Przede wszystkim ze względu na niewielką wydajność energetyczną takiego rozwiązania. Tylko ok. 15-20% wytwarzanego ciepła trafia do pomieszczenia, reszta zaś wędruje do komina. Otwarte palenisko wymaga również wyłożenia materiałem niepalnym przynajmniej półmetrowego pasa podłogi, a także ustawienia specjalnego szklanego parawanu, który chroni przed wypadającymi z kominka iskrami.

Fot. Instalacje

Bez komina i opału?

Jeśli nie posiadamy odpowiedniego przewodu kominowego, nie przepadamy za wybieraniem popiołu lub nie mamy gdzie składować drewna na opał, to idealnym rozwiązaniem będzie dla nas kominek elektryczny. To urządzenie szczególnie przypadnie do gustu osobom ceniącym sobie wygodę. Montaż najprostszych zajmuje ok. 30 minut, a jedyne wymaganie techniczne to… gniazdko z prądem. Takie instalacje są lekkie, w związku z czym stanowią doskonałe rozwiązanie w budynkach wielokondygnacyjnych. Nie wymagają bowiem dodatkowego wzmacniania podłoża ani pozwolenia ze strony właściciela budynku czy też wspólnoty mieszkaniowej.