Nawet najlepsze materiały pokryciowe nie dadzą inwestorowi gwarancji, że dach wieńczący wznoszony przez niego obiekt będzie szczelny, trwały i odporny na warunki atmosferyczne oraz uszkodzenia, jeśli do położenia go zatrudni dekarzy o niewielkich umiejętnościach. Dobre dekarstwo nie polega na szybkim wykonaniu prac, lecz na precyzyjnym i dokładnym wykonaniu wszelkich ważnych, a często niewidocznych dla klienta i tym samym niedocenianych przez niego szczegółów. Elementem dachu, który może sprawiać trudności nawet najlepszemu dekarzowi, jest komin, a dokładniej – dobór materiałów, z jakich będzie on wykonany. Wprawdzie jego budowa nie należy do dekarza, niemniej jednak właśnie on bywa obwiniany, gdy dach w tym miejscu zaczyna przeciekać. Obarczanie wykonawcy dachu odpowiedzialnością za nieszczelności okołokominowe jest determinowane faktem, że to właśnie on wykonuje połączenia przejść wszystkich instalacji przez pokrycie.

Połączenia wierzchniej warstwy pokrycia z elementami wznoszącymi się ponad dach (komin, mansarda, lukarna, ozdobny mur itp.) to miejsca kluczowe, szczególnie narażone na zniszczenie, uszkodzenie, rozszczelnienie. Siłą, która wywiera na nie destrukcyjny wpływ, jest parcie wiatru. Dach ma najczęściej konstrukcję drewnianą, o całkowicie odmiennych ugięciach niż sztywne kominy czy inne sztywne konstrukcje, które go zdobią, a które charakteryzują się inną strukturą, rozszerzalnością, lepkością itp. Ponadto, oddziaływanie opadów atmosferycznych jest silniejsze w stosunku do elementów wystających ponad dach, a ich krawędzie są przyczyną zawirowań wiatru. Duże znaczenie ma też fakt, że wyniesione ponad powierzchnię dachu elementy sprzyjają zatrzymywaniu się na nich wody, śniegu czy lodu. Dlatego bardzo trudne jest wykonanie szczelnych i trwałych połączeń między nimi – wymagają specyficznych cięć pokrycia dachu.

O tym, z jakiej konkretnie cegły i jak wykonany będzie komin, nie decyduje dekarz. On jednak ponosi skutki błędu projektanta i wykonawcy, jeśli któryś z nich podjął decyzję o wzniesieniu komina z cegły dziurawki. Dlaczego? Ponieważ trudno jest dowieść, że woda sączy się do wnętrza wykorzystując puste komory w cegle; wcześniej należy też udowodnić, iż wszystkie blacharskie połączenia przy kominie są szczelne.

Tymczasem wiele ceramicznych kominów wznoszonych jest właśnie z cegły dziurawki. Starający się obniżyć koszty budowy inwestorzy często szukają tańszych odpowiedników dobrych materiałów; nie zawsze myśląc o konsekwencjach swoich decyzji. A dziurawka to taki właśnie tańszy odpowiednik cegły klinkierowej – wmurowana wygląda właściwie jak pełna. Ale to tylko zewnętrzne podobieństwo. W przeciwieństwie do pełnej cegły klinkierowej nie zapewnia ona szczelności i można mieć niemal stuprocentową pewność, że prędzej czy później tani komin okaże się ogromnie drogi. Bo zacznie przeciekać, niszczyć i wymagać może poważnych napraw.

Wykorzystanie dziurawki do realizacji komina jest z jednej strony bezmyślnością, z drugiej – dowodem na brak wiedzy i niezrozumienie wzajemnych zależności pomiędzy materiałami, z jakich wykonano dach i wszelkie jego elementy, a trwałością całości i jej odpornością wpływ czynników zewnętrznych. Niestety, wiele osób zajmujących się zarówno nadzorem budowlanym, jak i pracami budowlanymi nie ma podstawowej wiedzy na temat sposobu i skutków oddziaływania wiatru na dach. Tymczasem wiatr, zwłaszcza silny, napierając na wodę z opadów atmosferycznych, powoduje jej wnikanie w nawet najmniejsze szczeliny; ponadto przenosi ją w kierunku poziomym lub pionowym po ścianach. Aby sobie to uzmysłowić, warto przyjrzeć się, co dzieje się z wodą deszczową na szybach samochodu, gdy podczas opadów jedziemy z prędkością powyżej 90 km/h.

Jeżeli komin jest może być łatwo spenetrowany przez wiatr, błędem jest zostawienie otwartego od góry otworu spalinowego. Bardzo duże jest w takim przypadku ryzyko przenikania wody i jej spływu po wewnętrznych ściankach komina. Zwłaszcza że na ogół zaprawa do licowania cegły jest stosowana w bardzo małych ilościach, co powoduje, że komin po wyługowaniu posiada tak dużą liczbę nieszczelności, szpar i szczelin, iż nawet niewielki pozornie opad skutkuje zaciekami na poddaszu. Ich źródłem jest deszczówka, która sączy się przez dziurawkę. Dzieje się tak, bo woda, która pod naporem siły wiatru spływa po powierzchni komina, infiltruje wszelkie szczeliny, a napotkawszy puste komory dziurawki wypełnia je. Następnie sukcesywnie spływa w dół.

Woda dostaje się do wnętrza kominów także wówczas, gdy fugi zostały dokładnie wypełnione. Ma to miejsce w przypadku m.in. braku zabezpieczających daszków nad wylotami kanałów kominów murowanych, w których nie ma gotowych wkładów. Spływając po ściankach wewnętrznych komina, woda trafia do pustych przestrzeni dziurawki, z których powoli acz systematycznie przenika do wnętrza budynku. Zdarzają się również sytuacje, że infiltracja deszczówki następuje mimo zabezpieczenia wylotu daszkiem. Dochodzi do tego podczas bardzo silnych wiatrów. Płynąca wewnątrz kominów z cegły dziurawki woda spływa do miejsca, w którym kończą się kanały dziurawki.

Przeciekanie dachu w związku ze źle wykonanym kominem to jeden z najczęstszych problemów, które zgłaszają inwestorzy. Szczególnie wyraźnie i dotkliwie błędy wykonawcze są widoczne, jeśli realizacja dachu kończy się wiosną lub późną jesienią, gdy mamy do czynienia z intensywnymi opadami. Destrukcyjnemu wpływowi opadów próbuje się zapobiec najpierw poprzez dokonanie uszczelnienia obróbek wokół komina. Ale ani "wcięcia" obróbki w komin, ani zastosowanie specjalnych uszczelniaczy w dużych ilościach nie jest w stanie zlikwidować przecieków. Dekarz, aby uniknąć obarczenia odpowiedzialnością za czyjeś błędy, powinien zastrzec w umowie, że wykonanie komina z dziurawki automatycznie anuluje gwarancję na jego uszczelnienia.