Surowiec nie powinien być krzywy i z załamaniami. Układać ją można w zależności od funkcji poddasza. Przy poddaszu użytkowym należy wykonać pełne deskowanie z użyciem papy izolacyjnej z dodatkowo nabitymi kontrłatami (przestrzeń pomiędzy deskowaniem a łatą służy do swobodnego przewiązywania pokrycia drutem). Na kontrłaty nabija się łaty. Mogą to być łaty zwykłe, jak pod dachówkę (z tym, że ciężar trzciny jest mniejszy niż dachówki i łaty mogą być „lżejsze”) lub półokrągłe – lepiej przewiązuje się drut utrzymujący wiązkę trzciny. Na poddasze nieużytkowe łaty nabija się bezpośrednio na krokwie (fot. 1. na zdjęciu widoczne są półokrągłe łaty z przetartego na połowę drzewa sosnowego).


Kolejnym etapem jest ułożenie pokrycia. Pęczki trzciny układa się początkowo luźno na dachu, a następnie łączy z łatami za pomocą ocynkowanego lub innego nierdzewnego drutu. „Szycia” dokonuje się specjalnymi narzędziami (fot. 2.).

Po przymocowaniu „pęczka” do dachu specjalnym ubijakiem podbija się końcówki modelując pokrycie (fot. 3.).

Zwieńczenie dachu można ułożyć z krótko przyciętej trzciny (fot. 4.), poprzecznie ułożonej warstwy pokrycia (dodatkowo zabezpieczając konstrukcje tzw. koziołkami – fot. 5.), warstwą wrzosu lub korzeniny (te dwa ostatnie materiały umieszcza się w siatkach zabezpieczających).