Fot. fischer

Zaplanowanie montażu

W łazience warto przewidzieć miejsce na lustro już na etapie projektowania pomieszczenia. Dzięki temu jeszcze przed położeniem płytek lub innej okładziny na ścianach, możemy zostawić wnękę, w której w przyszłości zamontujemy lustro. Oczywiście możemy zadziałać też w drugą stronę i dopasować niszę do rozmiaru kupionej tafli. Błędy pomiarowe na tym etapie mogą skutkować zwiększeniem kosztów całego montażu — wówczas trzeba będzie modyfikować wykonaną wnękę lub zamówić lustro w konkretnym wymiarze indywidualnie u szklarza.

Montaż lustra w łazience

Zależnie od wagi samego lustra (szkła lub ramy) cały montaż możemy przeprowadzić z użyciem specjalnego kleju, silikonu lub taśmy, odpornych na wilgoć. Jednak użycie „mechanicznej” metody, czyli mocowania za pomocą wkrętów i kołków zapewni trwałe, pewne i bezpieczne połączenie. W tej części poradnika zakładamy, że lustro będziemy montować na płytkach lub innej tego typu powierzchni szkliwionej.

Fot. fischer

1. Mierzenie

Środek lustra powinien znajdować się na wysokości oczu. Zwykle będzie to około 165 cm nad podłogą. Należy jednak wziąć pod uwagę wzrost wszystkich domowników, by każdy bez problemu mógł zobaczyć swoje odbicie.

2. Przygotowanie do wiercenia

Przed przystąpieniem do wiercenia otworów w ścianie, najpierw należy upewnić się, że w wybranym miejscu nie biegną rury wodociągowe lub gazowe albo przewody elektryczne. Łatwo to sprawdzić za pomocą elektronicznych detektorów. Gdy jesteśmy już pewni, zaznaczamy miejsca, w których będziemy wiercić i zabezpieczamy płytki taśmą maskującą, która uchroni je od pękania.

3. Wiercenie

Wykonywanie otworów w płytkach nie musi być trudne, jeśli użyjemy odpowiedniego wiertła. Do gresów i płytek nieszkliwionych nada się dobrej jakości wiertło do betonu. Jednak przy ceramicznych, szkliwionych okładzinach do przewiercenia się przez płytkę należy użyć specjalnego wiertła do szkła i płytek z diamentową końcówką. Dobrze sprawdzi się tutaj wiertło fischer D-GT lub otwornica diamentowa fischer HS-DI. Tego typu sprzęt nie wyszczerbi brzegów otworu. Po przewierceniu się przez płytkę wiertło powinniśmy zamienić na odpowiadające podłożu. Należy również pamiętać o bezwzględnym wyłączeniu udaru w wiertarce. Po przewierceniu przez płytkę można go włączyć, uważając, by nie pękła. Na samym końcu otwór należy oczyścić z pyłu.

Fot. fischer

4. Wybór kołka i montaż

Z reguły wiercony otwór powinien mieć, zależnie od wagi montowanego lustra, około 8 mm średnicy. Glazura i tynk nie posiadają właściwości nośnych, więc konieczne jest przebicie się bezpośrednio do ściany. Skutecznym mocowaniem będą w tej sytuacji uniwersalne kołki nylonowe do każdego rodzaju podłoża np. przedłużone wersje fischer SX lub DUOPOWER w rozmiarze co najmniej 60mm.

SX charakteryzuje równomierne rozpieranie w czterech kierunkach i niewielki kołnierz, dzięki czemu ryzyko ukruszenia tynku lub płytki jest minimalne.

DUOPOWER to jedno z flagowych rozwiązań firmy fischer. Inteligentny, dwukomponentowy kołek aktywuje się w sposób zależny od rodzaju podłoża.

W przypadku montażu w płycie GK sprawdzi się np. fischer UX lub DUOTec. Jednak w przypadku naprawdę ciężkich, ozdobnych tafli, ważących kilkadziesiąt kilogramów odradzamy ich mocowanie w płycie GK.

Technologia zależna od podłoża

Kiedy montujemy lustro poza łazienką — w przedpokoju, garderobie lub w innym miejscu, schemat działania jest identyczny. Nie obowiązują nas jednak obostrzenia związane z wierceniem w płytkach. Należy jednak pamiętać o dobraniu mocowania odpowiedniego do rodzaju podłoża, z którym mamy do czynienia.

W przypadku dużych luster warto skorzystać z pomocy dodatkowej pary rąk. Cały montaż przebiegnie bezpieczniej bez strachu o zdrowie lub potłuczenie tafli przy montażu. Duże gabaryty mocowanego szkła mogą wymusić połączenie kilku technik mocowań: np. użycia kleju i dodatkowych mocowań mechanicznych, do których zastosować można kołki fischer.