Gwałtowna burza z nawalnym deszczem / pixabay.com

Niestabilny klimat zagrożeniem dla kanalizacji

Istniejące w Polsce systemy kanalizacyjne nie były w większości projektowane na przyjęcie nawalnych opadów deszczu. Jeszcze kilkanaście lat temu, gdy struktura opadów była bardziej ustabilizowana, prawdopodobieństwo wystąpienia przepływu zwrotnego było znacznie mniejsze, niż obecnie. Współcześnie coraz częściej mamy do czynienia z długimi okresami bez deszczu (susze) i krótkimi intensywnymi opadami (nawałnice), w trakcie których spada nierzadko nawet miesięczna ilość deszczu, co spowodowane jest globalnymi zmianami klimatu.

Niestabilny klimat to niestety niejedyny problem – równie poważny to urbanistyka polskich miast i wsi. Coraz większe obszary są „betonowane” i zabudowywane, przez co woda nie ma gdzie się wsączać. To z kolei prowadzi do powstawania lokalnych błyskawicznych powodzi, które są równie dużym zagrożeniem, co przepływ zwrotny z kanalizacji. Woda, która nie znajduje sobie ujścia, dąży do najniżej położonego punktu w terenie. Jeżeli będzie on w całości zabudowany nieprzepuszczalnymi materiałami, to może się w nim utrzymywać przez dłuższy czas.

Gęsta betonowa zabudowa mieszkalna - Ateny / pixabay.com
Gęsta betonowa zabudowa mieszkalna - Ateny / pixabay.com

Gęsta betonowa zabudowa mieszkalna - Ateny / pixabay.com
Połączenie niestabilnego klimatu i problemów urbanistycznych sprawia, że rośnie znaczenie ochrony przeciwzalewowej. Wyraźnie widoczny suburbanizacyjny trend i budowa kolejnych osiedli domów jednorodzinnych położonych niejednokrotnie z dala od ogólnego systemu kanalizacyjnego, prowadzą do sytuacji, w której właściciele nieruchomości muszą zadbać o zabezpieczenie przeciwzalewowe swojej działki.

Co mówią przepisy?

Wymogi sposób zabezpieczenia przeciwzalewowego nieruchomości określa rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Głosi ono, że montaż urządzenia przeciwzalewowego może być wykonany w instalacji kanalizacyjnej grawitacyjnej, w której przez krótki czas nie jest możliwe grawitacyjne odprowadzenie ścieków. Urządzenie przeciwzalewowe powinno być zgodne z wymaganiami normy PN-EN 13564-1:2004 określającej użytkowanie tychże w budynkach.

Norma określa sześć typów urządzeń przeciwzalewowych, które mogą chronić dom i kanalizację na działce. Biorąc jednak pod uwagę trend suburbanizacji, mogą się one okazać niewystarczające. Na działkach posiadających duży ogród, deszcz może nie nadążać ze wsiąkaniem, kierując się do najniżej położonych punktów i powodując zalania. W takim wypadku dobrze jest nie tylko posiadać urządzenie ochrony przeciwzalewowej, ale również studzienkę, w której przechowywane będą ścieki lub opadający deszcz -Daniel Bogutyn, Specjalista ds.. Marketingu w firmie Kessel.

Studzienki do ochrony przeciwzalewowej – charakterystyka

Na rynku spotkać można dwa rodzaje studzienek – standardowe i rozprężne. Obie mają formę wbudowanych w ziemię zbiorników, ale różnią się pomiędzy sobą właściwościami i zastosowaniem. Studzienek standardowych nie stosuje się do kanalizacji ciśnieniowej – w tym wypadku lepiej sprawdzą się studzienki rozprężne.

Minęły już czasy, gdy studzienki wykonywano jedynie z ciężkiego i nieporęcznego betonu. Obecnie jednym z najczęściej stosowanych materiałów do ich produkcji jest polietylen. Cechuje się on wysoką odpornością mechaniczną, a także mniejszą wagą niż zbiorniki wykonane z innych materiałów, dzięki czemu jego montaż jest szybszy i łatwiejszy. Moduł studzienki przeciwzalewowej z korpusem Controlfix (do przezbrojenia w wybrany zawór przeciwzalewowy: Pumpfix F, Staufix FKA lub Staufix SWA) / KESSEL

Moduł studzienki przeciwzalewowej z korpusem Controlfix (do przezbrojenia w wybrany zawór przeciwzalewowy: Pumpfix F, Staufix FKA lub Staufix SWA) / KESSELModuł studzienki przeciwzalewowej z korpusem Controlfix (do przezbrojenia w wybrany zawór przeciwzalewowy: Pumpfix F, Staufix FKA lub Staufix SWA) / KESSEL

Studzienki standardowe często mają formę monolitycznego zbiornika, który osadzany jest w ziemi na głębokości od 1355 do 3700 mm. Są wodoszczelne, więc można mieć pewność, że nie będą przeciekać, ale również, że nie dostanie się do nich woda z zewnątrz, jeśli nie będą połączone z odpływem podwórzowym. Zastosowanie polietylenu zapewnia odporność na agresywne związki chemiczne zawarte w ściekach.

Wysoka odporność zbiornika studzienki (polietylen) na wrastające korzenie / KESSEL
Podobnie zbudowane są studzienki rozprężne wykorzystywane w kanalizacji ciśnieniowej. Są one zabudowywane w ziemi i cechują się różną odpornością na wodę gruntową. Stosuje się je do wytracania energii ścieków, uspokajania przepływu czy zmniejszania prędkości płynących ścieków. Dzięki swojej odporności na media agresywne mogą być stosowane ze ściekami zawierającymi fekalia.

Monolityczna studzienka przeciwzalewowa LW 1000 / KESSEL
Studzienki często stosowane są w połączeniu z przepompowniami zewnętrznymi, które tłoczą ścieki w kierunku ogólnej kanalizacji. Urządzenia można dodatkowo doposażyć w zawory przeciwzalewowe, które zabezpieczą dom przed zalaniem. Poziom ścieków w studzience jest często stale monitorowany przez ciśnieniowy czujnik, który uruchamia pompę po przekroczeniu określonego pułapu. Często stosowanym współcześnie rozwiązaniem jest montaż systemu samodiagnozy, który na bieżąco monitoruje pracę urządzeń.

Studzienka w połączeniu z przepompownią albo zaworem przeciwzalewowym sprawdzi się zwłaszcza w nieruchomościach, w których spora część podwórza jest wybrukowana lub zabetonowana. Utwardzenie powierzchni zmniejsza jej nasiąkliwość, a zatem zwiększa prawdopodobieństwo zalania. W połączeniu ze specjalistycznymi systemami odwodnień podwórzowych studzienki mogą stanowić skuteczne zabezpieczenie przed negatywnymi skutkami przepływu zwrotnego.