Fot. Polbruk

1. Wyznacz strefy

Inaczej spędza się czas w miejscu zaprojektowanym z myślą o wyciszeniu i skupieniu, np. przy czytaniu książek, a inaczej w strefie dedykowanej spotkaniom w gronie najbliższych, np. przy grillu. Jeśli ilość miejsca w ogrodzie pozwala nam na oddzielenie od siebie tych dwóch stref, czyli stworzenie kącika na lekturę i osobno – na spotkania w gronie znajomych – skorzystajmy z tego. Zaprocentuje to później, gdy będziemy chcieli komfortowo spędzić czas na tarasie.

2. Nie podążaj za chwilową modą

Taras pełni funkcję przedłużenia domu i z tego względu przy jego projektowaniu obowiązują podobne zasady jak przy urządzaniu wnętrz. Dotyczą one m.in. wykorzystania zasad proksemiki (odległości), ekspozycji, kompozycji, a także proporcji, dostosowane odpowiednio do przestrzeni otwartej. Tworzenie stref (społecznej i intymnej) to tylko jeden ze sposobów na zaaranżowanie tarasu. Drugi sposób to urządzenie tarasu zgodnie z własnymi indywidualnymi preferencjami, a nie panującą modą. Jeśli zaaranżujemy przestrzeń w duchu minimalistycznym tylko dlatego, że pięcioro naszych znajomych tak zrobiło, szybko przestaniemy czuć się dobrze w takiej przestrzeni. Ta sama zasada obowiązuje również, gdy wybieramy styl tarasu. Dobrze zaprojektowana przestrzeń to taka, która wywołuje pozytywne emocje, ogranicza bariery i składnia do podejmowania aktywności.

3. Z głową wybierz nawierzchnię

Nowoczesnym sposobem na zaaranżowanie tarasu są płyty tarasowe, które mogą mieć różne faktury, kolory i wymiary. Jeśli zależy nam na uzyskaniu efektu korespondującego z naturą, ale dużo bardziej wytrzymałego niż standardowe drewno, wybierzmy deskę betonową. Jeśli preferujemy efekt nowoczesny, postawmy na szarości, które pozwolą stworzyć miejsce przyjazne, ale też zaaranżowane zgodnie z trendami.

4. Dopełnij przestrzeń dodatkami

Zasada ta dotyczy wyboru zarówno mebli, zadaszenia (jeśli jest potrzebne), kwiatów, a także elementów małej architektury. Dopełnienie nawierzchni w postaci palisad, murków czy gazonów będzie pełniło funkcję oprawy architektonicznej, ale też zabezpieczenia przed trawą czy rozrastaniem się niechcianej roślinności. W tej funkcji możemy wykorzystać zarówno niewielkie obrzeża i murki, jak i produkty wysokie, efektowne wizualnie.

5. Ogrodzenie – zabudowane czy otwarte?

Jest kwestią oczywistą, że nasze samopoczucie zależy w największej mierze od nas samych, jednak swoją cegiełkę w tym względzie potrafią dorzucić również sąsiedzi. Jeśli odgrodzimy ogród od osób postronnych za pomocą gabionów, drewnianego płotu czy ogrodzenia murowanego, damy osobom niepowołanym jasny przekaż – że nie życzymy sobie ich spojrzeń. Ogrodzenia nie w pełni zabudowane, również w psychologii przestrzeni, są traktowane jako przejaw otwartości.