Poddasza użytkowe są szczególnie narażone na wszelkie niedoskonałości i błędy w sztuce budowlanej. Wystarczy na przykład użycie niepoprawnego układu warstw izolacyjnych, nieciągłość materiału ociepleniowego czy brak prawidłowej paroizolacji, by narazić poddasze na zawilgocenie, rozwój grzybów i pleśni, a wreszcie gnicie elementów więźby (drewnianej konstrukcji dachu). Dlatego, aby ustrzec się przed koniecznością kosztownej wymiany ocieplenia poddasza, czy nawet fragmentów konstrukcji dachu, warto zadbać o ich prawidłowe ocieplenie, wykonane najlepiej przez przeszkoloną ekipę montażową.

Jaki materiał do ocieplenia?

Wybierając materiał do izolacji poddasza, musimy pamiętać, że będzie on „wciskany” w przestrzenie między więźbą dachową. Z tego względu tak ważne jest upewnienie się, czy będzie on potrafił je wszystkie dokładnie wypełnić, czy płyty będą dobrze i ściśle do siebie przylegały oraz czy uda się łatwo dotrzeć do narożników i załamań. Jeśli materiał izolacyjny nie spełni tych warunków, skuteczność wykonanego ocieplenia okaże się znacznie niższa. Każda szczelina w izolacji stanie się bowiem mostkiem termicznym, przez który będzie uciekać ciepło. Takie problemy wykonawcze przytrafiają się przy stosowaniu wiotkich mat lub płyt z twardych materiałów – tłumaczy Tomasz Kwiatkowski, doradca technicznych Rockwool Polska.

Twardą izolacją trudniej jest wypełnić przestrzenie pomiędzy krokwiami i niełatwo docisnąć płyty do siebie, nie pozostawiając szczelin. Jeśli więc najważniejszy jest dla nas efekt w postaci ciepłego i energooszczędnego poddasza, lepiej wybrać do jego ocieplania materiał nie rozwarstwiający się, ale sprężysty, który dokładnie wypełni wszystkie wolne przestrzenie i sprawi, że płyty będą szczelnie przylegały do siebie, zachowywały swój kształt i wymiary przez długie lata. Takie właściwości posiada na przykład izolacja ze skalnej wełny mineralnej Rockwool.

Jaka grubość izolacji?

Inwestując w dobre ocieplenie poddasza, warto wybrać nie tylko sprawdzony produkt, ale także grubszą warstwę izolacji. Zalecana grubość ocieplenia poddasza energooszczędnego wynosi 25–30 cm. Ze względu na koszty standardem jest wykonywanie ocieplenia tylko do wysokości krokwi. Tymczasem, zwiększając grubości samej izolacji o 10 cm - poprawiamy dodatkowo aż o 40 procent izolacyjność cieplną. Dzięki temu będziemy mogli oszczędzać pieniądze przez wszystkie kolejne lata eksploatacji budynku – mówi Tomasz Kwiatkowski.

Za najlepsze rozwiązanie do ocieplania poddaszy uznaje się obecnie dwuwarstwowe ocieplenie z wełny mineralnej. Izolując w ten sposób, uzyskamy bardzo energooszczędne poddasze z ociepleniem o grubości nawet 30 cm, skutecznie zabezpieczone przed szkodliwymi mostkami termicznymi.

Korzyści z izolacji

Prawidłowe ocieplenie poddasza, poza skuteczną izolacją termiczną, zapewnia także wiele innych korzyści. Włóknista struktura skalnej wełny mineralnej Rockwool ma znakomite właściwości tłumiące dźwięk. Energia akustyczna zostaje pochłonięta w warstwie wełny skalnej i ulega rozproszeniu. W ten sposób skutecznie wycisza ona wszystkie hałasy pochodzące z zewnątrz, na przykład odgłosy bębniącego deszczu, szczególnie dokuczliwe, gdy na dachu leży pokrycie z blachy. Warto pamiętać, że dźwięki odbijają się od powierzchni twardych i gładkich, potęgując się i tworząc pogłos, z którym nie każdy materiał izolacyjny potrafi sobie poradzić – dodaje Tomasz Kwiatkowski z Rockwool Polska.

Zastosowanie skalnej wełny mineralnej do ocieplenia poddasza zapewnia nam jeszcze jedną bardzo ważną korzyść. Jako jedyny materiał izolacyjny posiada ona najwyższą klasę reakcji na ogień A1. Na poddaszu, w którym cała konstrukcja więźby jest drewniana, dodatkowe zabezpieczenie wełną skalną może mieć w wypadku pożaru ogromne znaczenie, zwłaszcza jeśli zastosujemy układ dwuwarstwowy. Obudowuje on elementy konstrukcyjne dachu (krokwie, jętki, kleszcze) od strony pomieszczenia, a więc zabezpiecza je przeciwpożarowo nie z dwóch, ale z trzech stron, tworząc barierę ogniową w razie pożaru i zapobiegając rozprzestrzenianiu się ognia.

Jak wykonać ocieplenie poddasza przy użyciu wełny mineralnej Rockwool

Ze względu na fakt, że standardowa wysokość krokwi wynosi często 16 cm, a zalecana grubość izolacji w energooszczędnym poddaszu to 25-30 cm, izolację wykonuje się dwuwarstwowo, aby zminimalizować wpływ mostków liniowych, jakimi są krokwie. Układ materiałów stosowanych w połaci dachowej różnicuje je ze względu na sposób odprowadzenia pary wodnej wytworzonej przez mieszkańców i przenikającej z pomieszczeń poddasza na zewnątrz. Mamy więc dwa rozwiązania: poddasze typu nieszczelnego i szczelnego dla pary wodnej.

PODDASZE UŻYTKOWE TYPU NIESZCZELNEGO DLA PARY WODNEJ:

- Występuje gdy na krokwiach zamontowana jest folia wiatroizolacyjna (membrana) o wysokiej paroprzepuszczalności (powyżej 600-800g/m2/dobę lub SD<0,03m)
- Odprowadzenie pary wodnej odbywa się przez szczelinę między wiatroizolacją a pokryciem dachowym

Zawsze wykonujemy;

- Szczelinę wentylacyjną o grubości kontrłaty 2-3cm nad folią wiatroizolacyjną a pod pokryciem dachowym.
- Wlot powietrza do szczeliny nad rynną przez tzw. wróblówkę.
- Wylot w kalenicy przez tzw. szczotkę w gąsiorze.

Grubość ocieplenia: I warstwa – między krokwiami:

- Grubość pierwszej warstwy ocieplenia powinna być o 1-2 cm mniejsza niż wysokość krokwi, aby uniknąć wypchania folii wiatroizolacyjnej (membrany) w kierunku pokrycia (czyli np. dla krokwi h=16 cm grubość ocieplenia g=15 cm).

II warstwa – pod krokwiami, między podwieszonym rusztem

- Grubość drugiej warstwy układanej poniżej krokwi powinna stanowić różnicę między łączną grubością energooszczędnego ocieplenia poddasza i przyjętą grubością pierwszej warstwy.

PODDASZE UŻYTKOWE TYPU SZCZELNEGO DLA PARY WODNEJ:

- Występuje, gdy pokrycie dachowe, np. papa, ułożone jest na deskowaniu pełnym bądź gdy na krokwiach zamontowana jest folia wiatroizolacyjną wstępnego krycia o niskiej paroprzepuszczalności (do 600 g/m2/dobę lub SD > 0,03 m).
- Odprowadzenie pary wodnej odbywa się przez szczelinę między ociepleniem a deskowaniem pełnym lub folią wstępnego krycia.

Zawsze wykonujemy:

- Szczelinę wentylacyjną o grubości 3-6 cm między ociepleniem a deskowaniem pełnym lub folią wstępnego krycia.
- Trójkątny ruszt ze sznurka poniżej folii wiatroizolacyjnej albo deskowania po to, aby materiał izolacyjny nie zatkał szczeliny.
- Wloty powietrza pod okapem i w kalenicy.

Grubość ocieplenia: I warstwa – między krokwiami:

- Grubość pierwszej warstwy ocieplenia powinna być o 3-6 cm mniejsza niż wysokości krokwi, aby uzyskać odpowiednią grubość szczeliny wentylacyjnej (czyli np. dla krokwi h=16 cm grubość ocieplenia g=12 cm).

II warstwa – pod krokwiami, między podwieszonym rusztem

- Grubość drugiej warstwy układanej poniżej krokwi powinna stanowić różnicę między łączną grubością energooszczędnego ocieplenia poddasza i przyjętą grubością pierwszej warstwy.

Krok po kroku, czyli jak poprawnie wykonać izolację poddasza (typ nieszczelny dla pary wodnej):

1.Mierzymy rozstaw krokwi.
Należy dokładnie zmierzyć odległość pomiędzy krokwiami w świetle – tak, aby przyciąć wybrany produkt: Toprock lub Megarock na odpowiedni wymiar.

2. Dopasowujemy płytę z wełny Rockwool.
Należy odmierzyć odcinki wełny Toprock lub Megarock tak, aby były o 2 cm szersze, niż odległość pomiędzy krokwiami w świetle. Pozwoli to na samodzielne utrzymanie się wełny między krokwiami bez dodatkowego mocowania.

3. Układamy pierwszą warstwę ocieplenia między krokwiami.

Materiał izolacyjny układamy na wcisk między krokwiami, zwracając uwagę na szczelne przyleganie ocieplenia do siebie i do elementów konstrukcji poddasza, dbając jednocześnie o to, aby nie wypychać na zewnątrz membrany dachowej. W przypadku poddasza szczelnego dla pary wodnej pamiętamy o pozostawieniu szczeliny wentylacyjnej o grubości 3-6cm. Płyty Toprock lub Megarock o 2 cm szersze od rozstawu krokwi układamy oznaczoną stroną do wewnątrz pomieszczenia.

4.Montujemy ruszt stalowy.
Ruszt stalowy składa się z wieszaków do poddaszy o regulowanej wysokości w kształcie litery U i profili typu C biegnących prostopadle do krokwi. Wieszaki mocujemy do krokwi, a następnie przykręcamy do nich profile nośne. W celu polepszenia izolacyjności poddasza, resztki wełny pozostałe po docinaniu płyt umieszczamy w listwach rusztu, aby stanowiły podparcie wełny pierwszej warstwy i zapewniały później ciągłość ocieplenia drugiej warstwy.

5. Układamy drugą warstwę ocieplenia pod krokwiami.
Druga warstwa izolacji likwiduje liniowe mostki termiczne pochodzące od drewnianych elementów więźby dachowej (krokwie). Drugą warstwę ocieplenia z płyt Rockmin lub płyt Superrock układamy pod krokwiami, między listwami podwieszonego rusztu. W tej warstwie ocieplenia można rozprowadzić na zewnątrz listew zabezpieczone rurkami przewody instalacji elektrycznej.

6. Montujemy paroizolację (wg potrzeb) oraz okładziny połaci i stropu nad poddaszem.
Folię paroizolacyjną stosujemy tylko w pomieszczeniach wilgotnych (kuchnia, łazienka, WC). Układamy ją na zakład od strony wewnętrznej poddasza pod ociepleniem, mocując taśmą dwustronnie klejącą do spodu profili stalowych. W pomieszczeniach suchych (sypialnia, korytarz) do rusztu przykręcamy od razu warstwę wykończeniową, czyli płyty kartonowo-gipsowe lub panele.