Nawet najdłuższy okres eksploatacji obiektów mieszkalnych, czy przemysłowych dobiega kiedyś końca. Istotną rolę odgrywa więc możliwość wykorzystania materiałów pozostałych po likwidacji takich obiektów w zgodzie z zasadami ochrony środowiska. W wypadku materiałów termoizolacyjnych problem ten jest o tyle istotny, że niska gęstość takich materiałów powoduje ich dużą objętość. Pianki poliuretanowe, dzięki długotrwałemu zachowaniu właściwości termoizolacyjnych można z powodzeniem poddawać recyklingowi wykorzystując trzy rodzaje metod:

Mechaniczne polegające np. na wykorzystywaniu większych elementów demontowanych izolacji do izolacji nowych budynków i urządzeń. Możliwe jest też rozdrabnianie rozbiórkowego materiału i wyrabianiu z nich klejonych lub prasowanych płyt izolacyjno – konstrukcyjnych.

Chemiczne, polegające na przeprowadzaniu glikolizy pianki i wykorzystaniu glikolizatu do powtórnej syntezy poliuretanu.

Energetyczne polegające z kolei na odzyskiwaniu części energii poprzez spalanie w specjalnych piecach elementów pianek nie nadających się do recyklingu materiałowego.