Właściwości retencyjne systemów dachów zielonych były analizowane przez wiele organizacji naukowych oraz firm wykonawczych prowadzących swoje badania na różnych obiektach. Badania dotyczyły szeregu różnych zagadnień, z czego najistotniejszymi wydają się być wyniki wieloletnich pomiarów terenowych dotyczących średniej rocznej retencji oraz współczynnika odpływu. Na podstawie przeprowadzonych doświadczeń ustalono, że:

Niosą one wiele korzyści ekologicznych oraz ekonomicznych, z których bardzo istotne znaczenie ma przejściowe retencjonowanie wody opadowej. Polega ono na gromadzeniu dużej ilości wody opadowej przez rośliny i profile glebowe, a następnie poprzez proces parowania z powierzchni roślin (transpiracja) oraz substratów glebowych (ewapotranspiracja) oddawaniu jej do atmosfery. Poprawia to nie tylko mikroklimat w miastach, ale też znacznie odciąża kanalizację miejską.

- Skuteczność retencjonowania wody opadowej na zielonych dachach zależy od okresów w roku (letni, chłodny, zimowy) i jest najwyższa podczas miesięcy letnich;
- Skuteczność retencyjna zależna jest od systemu zielonego dachu szczególnie podczas lata;
- Skuteczność retencyjna płaskich zielonych dachów jest najwyższa i zależy od grubości warstwy zielonego dachu;
- Roczna retencja dachów zielonych wynosi 42 – 85% i jest znacząco wyższa od dachów konwencjonalnych;
- Maksymalna wielkość odpływu jest zależna od rodzaju użytego substratu glebowego i wynosi od 0,18 do 0,5 przy opadzie rzędu 300 dm3 /(s*ha).

Podczas występowania opadów zielony dach pełni funkcję napełniającego się „zbiornika”, którego zasoby wodne obrazować można tylko biorąc pod uwagę całość systemu, a nie poszczególne jego elementy składowe. Sam proces parowania następuje już w trakcie opadu, jednak najbardziej intensywny jest po jego ustąpieniu. Zależny jest on od pory roku, warunków pogodowych, typu roślin. Forma wegetacji ma bardzo istotny wpływ na proces parowania, a więc tym samym na współczynnik odpływu. Osiąga on najwyższe wartości w przypadku powierzchni trawiastych oraz drzew –dachy intensywne, najniższe natomiast w przypadku rozchodników – dachy ekstensywne.

W praktyce najistotniejsze stają się dwa pytania dotyczące skuteczności retencyjnej dachów zielonych:
- Jaką ilość opadu może retencjonować dach zielony w stosunku do średniego opadu rocznego?
- Z jaką maksymalną wielkością odpływu należy się liczyć zakładając dach zielony?

Odpowiedzi na te pytania uzyskać można poprze symulację zjawiska retencji wód opadowych przez zielone dachy. W tym celu stworzony został specjalny program komputerowy firmy Optigruen RWS – Simulation. Program ten umożliwia skuteczne oszacowanie zdolności retencyjnej oraz wielkości odpływu przy uwzględnieniu budowy dachu zielonego, jego spadku, powierzchni oraz lokalnych wartości opadu atmosferycznego. Niezmiernie istotnym faktem jest możliwość skalkulowania konkretnych wartości dla każdego, pojedynczego zielonego dachu przy rzeczywistych danych pogodowych dla danego regionu uzyskanych z Instytutów Meteorologicznych.

W celu polepszenia zdolności retencyjnej zielonych dachów stworzono odpowiednie systemy pomagające uzyskać jeszcze lepsze wyniki w gromadzeniu wody opadowej. Przykładem może być dach retencyjny Meander firmy Optigruen. Specjalna, opatentowana mata drenażowa pełniąca jednocześnie funkcję magazynującą i drenażową powoduje, że woda odpływa z dachu ze znacznym opóźnieniem. Dzięki wgłębieniom w macie woda meandruje, przemieszcza się do celu od jednego wgłębienia do następnego. Znacząco wydłuża to drogę, jaką musi przebyć odpływająca z dachu woda. Część wody pozostająca w zgłębieniach maty (17dm 3 /m2) może być natomiast wykorzystana przez rośliny. Współczynnik spływu osiąga w tym przypadku, w zależności od nachylenia dachu i budowy warstwowej, wartości od 0,08 do 0,17.


Obecnie szacuję się, że w Polsce występuje 215 tysięcy metrów kwadratowych zielonych dachów, co daje liczbę 90,3 miliona litrów wody opadowej zaoszczędzonej dzięki zdolnościom retencyjnym zielonych dachów. Odpowiada to rocznemu zużyciu wody przez ok. tysiąc statystycznych Polaków (250 l/dobę).

Zainteresowanie zielonymi dachami w dobie dzisiejszej industrializacji i w przede dniu wprowadzenia opłat za odprowadzanie wody opadowej, jak to ma już miejsce w Stanach Zjednoczonych, czy Niemczech, wzrasta każdego dnia. Zielone dachy dają możliwość odtworzenia tego, co zostało zabrane na rzecz rozwoju i przemysłu. Obecnie kompleksowy program poprawy warunków klimatycznych prowadzony jest w Londynie. Główną przyczyną zakładania dachów zielonych w Singapurze, Toronto, Chicago jest polepszenie stanu powietrza. Władze miast w Vancouver, Portland, Waterloo i w wielu miastach w Niemczech promują zielone dachy jako alternatywę dla kanalizowania wody deszczowej. Rynek dachów zielonych jest jeszcze młody w Polsce, ale rozwija się błyskawiczne i dlatego powinniśmy uważnie się przyglądać i brać przykłady rozwiązań ze świata.