Fot. Z archiwum firmy Bruk-Bet

Krok pierwszy – wybór materiału

Zanim przystąpimy do prac, musimy – uwzględniając przewidywane warunki użytkowania – właściwie dokonać wyboru grubości materiału. Inną wytrzymałość, odporność na nacisk i uszkodzenia mechaniczne itp. musi mieć kostka, która będzie układana na ogrodowych ścieżkach, a inną – ta, którą wykończymy teren wokół domu czy podjazd do garażu. Oferta producentów obejmuje obejmuje różne grubości kostek.

Materiał o gr. 4 cm przeznaczony jest do wykonania nieobciążonych chodników czy dekoracyjnych opasek wokół budynku. Z kolei kostka 6-centymetrowej grubości może być układana na obszarach o niewielkim obciążeniu (ruch pieszy i lekkich pojazdów do 3,5 tony). Kostka 8-centymetrowa polecana jest do stosowania na nawierzchnie ulic i parkingów, zaś grubsza o 2 cm – do nawierzchni obciążonych ruchem pojazdów ciężarowych, autobusów i innych maszyn generujących duże obciążenie.

Kształt i kolor materiału, podobnie jak układany za jego pomocą wzór mogą być dowolne, dopasowane do preferencji inwestora. Warto pamiętać, jednak, by kolor harmonizował z elewacją budynku, gdyż wpłynie to korzystnie na efekt wizualny.

Fot. Z archiwum firmy Bruk-Bet

Krok drugi – prace ziemne

Przed ułożeniem kostki trzeba wykonać odpowiedniej głębokości, uzależnionej od prognozowanego natężenia ruchu wgłębienie. Jeśli oddziałujące na nawierzchnię siły będą duże, przygotowujemy koryto o głębokości min. pół metra; jeśli mamy w planie wykonać ścieżkę ogrodową - wystarczy 15-20 cm. Prace można wykonać ręcznie – jeśli powierzchnia jest niewielka, lub za pomocą specjalistycznych urządzeń przy dużych obszarach.

Ważne jest właściwe wyprofilowanie i zagęszczenie dna wykopu, tak by można było łatwo odprowadzać wodę. Jeśli wielkość obszaru utrudnia lub wręcz uniemożliwia wykonanie spadków, należy przewidzieć montaż odwodnienia liniowego nawierzchni.

Warunkiem trwałości nawierzchni jest wzmocnienie podłoża, na której będzie układana. Po usunięciu humusu należy rozdrobnić (wykorzystując kultywator lub glebogryzarkę) grunt, a następnie wymieszać z odrobiną wody i cementem (średnio 1 worek na 5 m2 powierzchni). Zanim zacznie wiązać, powierzchnię zagęszczamy.

Do podbudowy potrzebny będzie cement w ilości ok. jeden worek na 3 m2. Po zmieszaniu wysypujemy mieszaninę do wykopu, wyrównujemy i zagęszczamy. Na niej układamy odwodnienie liniowe, jeśli przewidziane jest w projekcie. Do układania kostki świetnie nadaje się cement uniwersalny klasy 32,5 o podwyższonej urabialności i przyczepności do podłoża. Można wykorzystywać go m.in. do stabilizacji gruntu i podbudowy konstrukcji nośnych z chudego betonu.

Fot. Z archiwum firmy Bruk-Bet

Krok trzeci – obrzeża

Rodzaj zastosowanych krawężników zależy od przeznaczenia nawierzchni. Do zwykłej ścieżki wybierzemy na ogół krawężniki chodnikowe lub palisadę, w przypadku podjazdów konieczne są krawężniki drogowe. Należy zwrócić uwagę na dokładność i estetykę wykonania, zwłaszcza tych ostatnich, gdyż ich zadaniem jest wykończenie nawierzchni wyniesionej nieco ponad płaszczyznę otoczenia. Taka konstrukcja pozwoli na uniknięcie zabrudzenia kostki ziemią nanoszoną przez spływającą wodę.

Obrzeża mocujemy na warstwie zagęszczonej mieszanki betonowej, a gdy ona zwiąże – przestrzeń po wewnętrznej stronie obrzeża wypełniamy np. wilgotnym piaskiem wymieszanym z cementem, który będzie warstwą podbudowy, a po zewnętrznej – podsypujemy ziemię.

Rys. LAFARGE

Krok czwarty – nawierzchnia

Kostkę układamy na przygotowanej powierzchni w dowolny wzór lub rzędami. Należy poszczególne kostki osadzać możliwie ciasno i blisko siebie. Nawet jeśli nie planujemy barwnych wzorów na powierzchni, warto układać elementy naprzemiennie z trzech palet. W ten sposób nawierzchnia będzie miała ciekawą tonację.
Podczas układania nie wolno przemieszczać się po podbudowie, natomiast nie ma przeciwwskazań, by chodzić po już ułożonej nawierzchni. Do dopasowania elementów skrajnych zalecane jest wykorzystanie odpowiednich urządzeń, jak szlifierka z diamentową tarczą do betonu lub specjalna gilotyna.

Kiedy cała powierzchnia zostanie ułożona, należy ją zawibrować za pomocą powierzchniowego wibratora ze specjalną, gumową nakładką, lub docisnąć w inny sposób. Istotne jest by usunąć nierówności bez ryzyka uszkodzenia powierzchni kostki. Po tym wysypujemy na kostkę cienką warstwę piasku; można też powierzchnię zaimpregnować, by ograniczyć chłonność materiału, wzmocnić jego odporność na wnikanie ograniczy kurzu.