Fot. Roben, Miejsce łączenia obróbki z kominem należy uszczelnić silikonem dekarskimObróbka przejścia to warunek szczelności pokrycia oraz jego estetycznego wyglądu, trwałości. Warto wykonać ją korzystając z materiałów dających pewność i odpornych na warunki atmosferyczne. Aby zachować jednolity wygląd połaci dachowej, wybierać należy obróbki w kolorze pokrycia.

Do obróbki komina stosuje się najczęściej blachę płaską. W zależności od preferencji, może być to blacha powlekana, miedziana, tytanowo-cynkowa . Wykonuje się z niej dwa elementy boczne i po jednym przednim i tylnym, wszystkie o dopasowanych do konkretnych potrzeb rozmiarach. Jeśli komin jest wysoki, każdy z elementów zbudowany będzie z dwóch pasków blachy, jeśli niski – z jednego. Pamiętajmy, że elementy pionowe muszą wystawać przynajmniej 15 cm nad krawędź pokrycia, natomiast poziome powinny mieć ok. 10 cm szerokości od okapu i 20 cm szerokości od strony kalenicy, gdzie istnieje największe ryzyko przeciekania.

Fot. Roben, Nacięcie ścian komina powinno mieć ok. 2 cm grubościFot. Roben, Pasy blachy umieszcza się w nacięciu w kolejności przód - boki - tył
Zamocowanie każdego z pojedynczych pasów blachy wymaga wykonania na ścianach komina nacięć gr. ok. 2 cm. Bardzo ważne jest zachowanie odpowiedniego kąta. Następnie w te nacięcia wsuwamy zgiętą blachę, mocujemy kołkami rozporowymi do lica komina, a połączenie uszczelniamy silikonem dekarskim.

Fot. Roben, Poszczególne elementy łączy się na tzw. rąbek stojącyFot. Roben,Przed mocowaniem blachy należy naddatek folii przymocować do komina
Jeśli do obróbki musimy wykorzystać po dwa pasy blachy na element, to drugi lokalizujemy pod pierwszą obróbką (aby zapobiec dostawaniu się wody) i mocujemy do komina kołkami. Poziomy element zabezpieczenia wypuszcza się na dachówkę lub chowa pod pokrycie. Elementy łączy się metodą na tzw. rąbek stojący, a w razie potrzeby – dodatkowo nitami.

O tym należy pamiętać

Roman TereszczakAby połączenie komina z połacią dachową było szczelne, należy nie tylko poprawnie połączyć elementy obróbki. Konieczne jest również dokładne przygotowanie miejsca jej montażu. Warstwa podkładowa musi posiadać naddatek, pozwalający – po wykończeniu komina – na wywinięcie go na powierzchnię komina, do którego następnie mocowana jest specjalną taśmą lub papiakami. Ponadto, w ułożonym wokół komina pokryciu musi być pozostawiona szczelina umożliwiająca pracę konstrukcji.

Fot. Roben, Siodło - obróbka dwuspadowa stosowana z tyłu kominaWykonując obróbkę, układamy najpierw dół komina, potem boki i na koniec – tył. Dzięki temu woda opadowa będzie spływać na kolejne elementy obróbki, a potem na pokrycie i do rynien. Pamiętajmy też, że istotnym punktem jest tył komina, gromadzi się woda opadowa lub śnieg oraz różnego rodzaju odpady, i tam obróbka musi być wykonana ze szczególną dbałością. Jeśli komin jest oddalony od kalenicy poziomej, konieczne jest wykonanie obróbki znacznie wyższą (powyżej 30-40 cm) lub o charakterystycznym kształcie, dwuspadowej, tzw. siodła.