Montaż ściany jednowarstwowej z bloczków YTONG, Fot. Waldemar Mulhstein Ściany jednowarstwowe, to najstarszy rodzaj ścian. Materiał wykorzystywany do tego typu konstrukcji musi być wytrzymały. Dawniej ściany stawiano z cegły kamieni, drewna czy gliny, obecnie wykorzystuje się pustaki z ceramiki poryzowanej (pustaki grubości 38-50 cm), beton komórkowy (bloczki podstawowe grubości 36,5 lub 40 cm), bądź keramzytobeton (bloczki grubości od 30 do 36,5 cm ). W tym wariancie występują bloczki z zamkniętymi w ich strukturze „wkładkami” ze styropianu. Dzięki takiej budowie, bloczki charakteryzuje bardzo wysoka izolacyjność cieplna, a ściany z nich wykonane mogą być cieńsze. Ściany z pustaków keramzytobetonu z wkładką termiczną wymagają jednak bardzo starannego wykonania i przestrzegania zaleceń technologicznych.

Ściany jednowarstwowe charakteryzują się prostą konstrukcją – jedna warstwa muru i warstwa wykańczająca np. tynk. Wznosi się je, na dwa sposoby:
- stosując zaprawę klejową (spoiny są cienkie 1-3 mm),
- korzystając z zaprawy „ciepłej” (spoiny w tym przypadku są grube).

Przekrój ściany jednowarstwowej, Rys. Waldemar Mulhstein Ściany jednowarstwowe nie wymagają dodatkowego ocieplenia, gdyż termoizolacyjność zapewnia materiał, z jakiego są wykonane: im mniejsza gęstość materiału tym lepsza jego izolacyjność. Ma to jednak wady: niższa gęstość, to gorsza izolacja dźwięku, ściana jest też bardziej wrażliwa na wilgoć (wchłania wodę). Zawilgocona ściana znacznie intensywniej przewodzi ciepło, co automatycznie zwiększa wydatki na ogrzewanie domu. Na jedną i drugą „przypadłość” jest jednak sposób. Poprawić dźwiękoszczelność można przy pomocy grubych tynków. Z kolei problem z wilgocią można „obejść”, zabezpieczając odpowiednio materiał na placu budowy, a po postawieniu ścian, nie zwlekać z konstrukcją dachu.

Nieskomplikowana warstwowo ściana znacznie obniża koszt robocizny, jednak bardzo ważne jest jej prawidłowe wykonanie. Trzeba zadbać podczas murowania, by nie narazić ściany na powstanie mostków termicznych, czyli miejsc, przez które mogłoby uciekać ciepło (szczególnie narażone elementy, to np. nadproża, wieńce stropowe, filary). Dzięki dokładności na tym etapie, zaoszczędzimy w przyszłości na ewentualnej renowacji. Warto też zastosować dozbrojenie fragmentów podokiennych, by zabezpieczyć ściany przed pękaniem.

Ściana jedno i dwuwarstwowa - przekrój, Rys. Waldemar Mulhstein

Rodzaje ścian jednowarstwowych

Ceramika poryzowana

- łatwość murowania;
- duża zdolność do akumulacji ciepła;
- dobra termoizolacyjność;
- odporność na ogień;
- znaczna nasiąkliwość, która wymusza dokonanie szybkiego wykończenia.

Beton komórkowy

- łatwość obróbki;
- wysoka termoizolacyjność;
- niska izolacyjność akustyczna;
- kruchość;
- znaczna nasiąkliwość.

Keramzytobeton

- łatwość obróbki;
- bardzo wysoka termoizolacyjność;
- niska nasiąkliwość;
- kruchość.

Ściana jednowarstwowa, Fot. Wienerberger Zalety
Ściany jednowarstwowe charakteryzują się wysoką paroprzepuszczalnością. Para wodna jest odprowadzana z wnętrza domu na zewnątrz, bez ryzyka, że zalegnie w strukturze ściany (tynk również musi posiadać wysoki współczynnik paroprzepuszczalności).

Ściana jednowarstwowa jest trwała, cechuje ją duża odporność na zniszczenia (w przeciwieństwie do warstwy z izolacją, która jest podatna na uszkodzenia mechaniczne).