Fot. Ultrament
Fundamenty to jedne z najważniejszych elementów wpływających na konstrukcję i stabilność całego budynku. Muszą być wykonane porządnie, z solidnych materiałów oraz odpowiednio zabezpieczone przed przedostawaniem się wilgoci do wnętrza pomieszczeń. Ma to znaczący wpływ na komfort użytkowania i eliminację pojawienia się wykwitów solnych, które z kolei powodując odspajanie się tynków i farb, a w dalszej kolejności powstawanie szkodliwych grzybów.

O prawidłowym wyborze hydroizolacji decyduje wiele czynników!

- Jednymi z ważniejszych są warunki wodno-gruntowe określające poziom i działanie wód ciśnieniowych, a także rodzaj gleby. To one determinują typ izolacji, którą należy zastosować do zabezpieczenia fundamentów – tłumaczy Maciej Szymański, ekspert z firmy Ultrament.

Ściany fundamentowe zabezpiecza się wykonując izolację pionową i poziomą:

Izolacja pozioma zabezpiecza ściany parteru przed kapilarnym podciąganiem wody. Układa się ją na górnej części ścian fundamentowych (ok. 30 cm nad poziomem terenu) oraz na wierzchu ław fundamentowych.

Izolacja pionowa zabezpiecza pionowe ściany fundamentów zarówno poniżej linii gruntu, jak i w strefie cokołowej. Standardowo występuje w trzech wariantach – to izolacja lekka, średnia i ciężka. To, którą trzeba wybrać, zależy od rodzaju budynku, jego posadowienia, typu gleby i charakteru występowania wód gruntowych.

Jak wybrać odpowiedni wariant izolacji pionowej?

Izolacja lekka: stosuje się ją do ochrony fundamentów w budynkach niepodpiwniczonych, stojących na gruntach przepuszczalnych (np. piasek, żwir), w których zwierciadło wody gruntowej znajduje się co najmniej metr poniżej poziomu posadowienia. Taki środek wykazuje wysoką odporność na działanie wilgoci i agresywnych mediów występujących w glebie.

Izolacja średnia: stosuje się ją do ochrony fundamentów w budynkach podpiwniczonych stojących na glebie lekkiej i niepodpiwniczonych stojących na gruntach średnio przepuszczalnych, w sytuacji gdzie nie występuje woda pod ciśnieniem. Taki środek może być uszlachetniony lateksem wykazując jeszcze lepszą odporność na działanie czynników atmosferycznych oraz agresywne substancje występujące w glebie.

UWAGA!

Izolacja typu średniego może być zastosowana w budynkach niepodpiwniczonych budowanych na gruntach nieprzepuszczających wody, choć wymaga nałożenia dodatkowej warstwy.

Izolacja ciężka: stosuje się ją do ochrony fundamentów w budynkach podpiwniczonych, stojących na glebie spoistej, nieprzepuszczającej wody (np. gliny, iły) oraz w miejscach, gdzie poziom wód gruntowych jest wysoki (lub jest ryzyko jego podniesienia). Taka izolacja jest grubowarstwowa i bardzo wytrzymała na ciśnieniowe parcie wody.

Fot. Ultrament

Jak samodzielnie wykonać izolację fundamentów?

Po pierwsze należy oczyścić i wyrównać podłoże. W pionowych i poziomych narożnikach wewnętrznych trzeba wykonać wyoblenia, a większe spoiny, pory i jamy wypełnić odpowiednią zaprawą mineralną. Poza tym podłoże musi być nieprzemarznięte, suche lub matowo-wilgotne.

Po drugie konieczne jest położenie cienkiej warstwy gruntu bitumicznego, który zwiększy przyczepność izolacji do podłoża, wyrównując jego chłonność.

Kolejnym etapem jest aplikacja izolacji bitumicznej, w zależności od warunków – lekkiej, średniej lub ciężkiej, na wysokość min. 30 cm ponad poziom gruntu. Standardowo wystarczą dwie warstwy izolacyjne, które nakłada na zagruntowany fundament, tak samo od zewnętrz, jak i wewnątrz budynku. W przypadku izolacji lekkiej i średniej nałożenie trzeciej warstwy znacznie podnosi skuteczność ochrony zabezpieczonej powierzchni.

Fot. Ultrament

Pamiętaj!

W trakcie obróbki i procesu schnięcia powłok izolacji temperatura powietrza i podłoża nie może być niższa niż +5˚C. Należy również chronić je przed opadami deszczu do czasu całkowitego związania.

Fot. Ultrament
Źródło: Ultrament