Projekt powinien być tak skonstruowany, aby punkt rosy był w miejscach, gdzie nie może wyrządzić szkód – poza izolacją i w miejscach dobrze wentylowanych. Wiąże się z tym konieczność przestrzegania projektu przy jego realizacji, jak również użycie odpowiednich (przeznaczonych do tego celu) materiałów – izolacji, gwoździ, śrub itp. Elewacja z drewna jest narażona na działanie czynników zewnętrznych, takich jak silny wiatr, zmiany wilgotności powietrza i opady. Jedynie odpowiednio zaprojektowana i dobrze zamontowana elewacja z drewna będzie odporna na działanie niekorzystnych czynników zewnętrznych, w przeciwnym razie może dojść nie tylko do estetycznych, ale także do funkcjonalnych uszkodzeń (te mogą pojawić się bardzo szybko).

Konstrukcja nośna (ruszt)

Ruszt musi być skonstruowany w ten sposób, aby powietrze za elewacją mogło przemieszczać się ku górze i swobodnie tam uchodzić. Rozstaw rusztu musi być odpowiedni do grubości profili elewacyjnych i zależny jest również od tego, czy są to profile z piórem i wpustem, czy bez nich. Poniżej w tabeli przedstawiono zalecane rozstawy w różnych przypadkach.
 

Rozstawy rusztu dla różnych rodzajów i grubości profili

Proszę mieć na względzie, że listwy rusztu należy zabezpieczyć przed szkodnikami drewna, owadami, grzybami i pleśnią.


Do konstrukcji rusztu zalecamy użycie drewna o odpowiednim stopniu wilgotności, niewysuszone drewno budowlane nie jest odpowiednie do tego celu.
 
Należy zadbać o to, aby konstrukcja rusztu była równa. Zalecamy używanie pionu i poziomicy, większe nierówności (kamienie, wystający tynk) należy usunąć, mniejsze można wyrównać drewnianymi klinami umieszczanymi pod listwami konstrukcji nośnej w miejscu przybicia ich gwoździami.
 
Fot. Flickr

Wykończenie elewacji

Prace wykończeniowe elewacji należy przeprowadzić przed montażem. Przynajmniej jeden raz należy pomalować także tylną stronę profili. Jeśli produkt, którego chcemy użyć, nie zawiera substancji przeciwko pleśni, grzybom i szkodnikom drewna, należy zaimpregnować deski takim preparatem przed ich pomalowaniem. Do powszechnie używanych wykończeń należą lazura lub oleje, które używane są do tarasów z drewna.

Montaż elewacji

Przy montażu elewacji należy przestrzegać niżej wymienionych zasad:
Deski przy układzie poziomym zawsze muszą być ułożone piórem do góry.

Nigdy nie należy dociskać do siebie desek, przy większej wilgotności mogłoby wówczas
dojść do wybrzuszenia się elewacji.

Obcięte krawędzie i krawędzie na końcach desek muszą zostać zaimpregnowane, ponieważ przez nie najszybciej wnika wilgoć.

Przy mocowaniu należy używać materiałów niekorodujących o wysokiej jakości.

Przy mocowaniu profili elewacyjnych śrub nie należy zbyt głęboko wkręcać w drewno.

Na końcach desek należy wcześniej wywiercić otwory na śruby, ewentualnie mocować je 50 mm od końca, aby uniknąć tworzenia się pęknięć.

Dolne i górne zakończenie elewacji należy zabezpieczyć kratką (siatką) przed gryzoniami, ptakami i owadami.
Deski elewacyjne z piórem i wpustem można montować na dwa sposoby
 
Do pióra ocynkowanymi gwoździami stolarskimi lub gwoździami do pistoletu o długości 45 mm lub więcej (tzw. ukryty montaż).

Wzdłuż szerokości deski jednym lub dwoma wkrętami z nierdzewnej (najlepiej o wysokiej klasie wytrzymałości) stali. Przy tym (tzw. widocznym) montażu należy zadbać o to, aby wszystkie wkręty były umieszczone równo. Dzięki temu elewacja będzie dobrze wyglądała także od strony estetycznej.

Profile elewacyjne bez pióra i wpustu można montować również na dwa sposoby

Za pomocą specjalnych, nierdzewnych klamer mocujących, które przykręca się z tylnej strony do profilu dwoma wkrętami i przez szczelinę między profilami mocuje się na ruszcie (niewidoczny sposób mocowania, efektywny, ale drogi)

Wzdłuż szerokości deski jednym lub dwoma wkrętami z nierdzewnej (najlepiej o wysokiej klasie wytrzymałości) stali. Przy tym (tzw. widocznym) montażu należy zadbać o to, aby wszystkie wkręty były umieszczone równo. Dzięki temu elewacja będzie dobrze wyglądała także od strony estetycznej.

Fot. Flickr

Boki elewacji i ościeża można wykonać na trzy sposoby

Przykrywany – wszystkie boki przykrywa się masywną listwą narożną lub dwiema prostopadle do siebie sklejonymi deskami tworzącymi masywna listwę narożną. Wadą tego rozwiązania jest zaciekanie wody przy deszczu i wietrze, słabe wysychanie i w efekcie krótka żywotność.
 
Widoczny – deski lub profile elewacyjne są przycięte do siebie pod kątem 45 stopni, ale się nie stykają, zostawia się miedzy nimi równą szczelinę o szerokości około 3–5 mm, aby po deszczu końcowe krawędzie szybko wyschły. Zaletą jest długa żywotność.
 
Segmentowy – używa się go najczęściej przy tzw. elewacjach segmentowych, kiedy deski lub profile nie łączą się, ale są rozdzielone pionowo wystającymi belkami, pomiędzy które wchodzą. Wówczas taka belka tworzy róg elewacji.