Fot. IsoverPodłoga pływająca jest trwale połączona z konstrukcją budynku. Na cały układ składają się: położony bezpośrednio na warstwie konstrukcyjnej stropu materiał elastyczny tłumiący drgania (np. wełna mineralna) i położona na nim warstwa dociskowa. Układ nosi nazwę podłogi pływającej, gdyż jest elastycznie oddzielony od elementów konstrukcyjnych budynku, zatem „pływa” nie stykając się z nimi. Takie rozwiązanie pozwala znacznie ograniczyć przenoszenie drgań, co w praktyce oznacza większy komfort akustyczny domu. Gwarancję skuteczności natomiast, poza dobrym wykonawstwem, dadzą nam sprawdzone, przebadane układy wykorzystujące odpowiednio dobrane, dedykowane materiały.

1. Dobór odpowiedniego materiału.
2. Staranne odkurzenie stropu oraz – gdy strop rozdziela pomieszczenia o znacząco różnej temperaturze – pokrycie go folią, która ograniczy przenikanie wilgoci.
3. Na przygotowanym podłożu układamy warstwę izolacji akustycznej (np. akustyczną wełnę mineralną). Aby dobrać wełnę trzeba wziążć pod uwagę kilka czynników: natężenie dźwięków powietrznych i uderzeniowych, dopasowanie pod kątem grubości pozostałych warstw podłogowych i stropu. W przypadku lżejszych konstrukcji o dużym hałasie potrzebny będzie grubszy materiał izolacyjny.
4. Dobrze zrobiona dylatacja - do wykonania dylatacji należy wykorzystać elastyczny materiał izolacyjny, jak płyty wełny szklanej lub wełny skalnej, lub inne materiały dostępne na rynku, zwracając uwagę na ich szerokość i grubość (min. 10 mm). Przewody lub instalacje prowadzone w warstwach posadzkowych stropu powinny być akustycznie odizolowane wełną mineralną. Najlepszym rozwiązaniem jest zastosowanie dwuwarstwowego układu płyty z wełny mineralnej z przewodami instalacyjnymi w warstwie izolacji.
5. Wykonaną izolację przykrywamy warstwą folii, która powinna być wywinięta na ścianę na wysokości dylatacji obwodowej. Poszczególne arkusze folii powinny łączyć się na zakład co najmniej 10 cm. Teraz już tylko pozostaje ułożyć warstwę dociskową, wykonaną według zaleceń projektu i wskazówek producenta materiałów.

Jakich błędów należy unikać:

- brak obwodowej dylatacji, wypełnionej materiałem elastycznym,
- niestaranne ułożenie wełny mineralnej, z przerwami, w których tworzą się tzw. mostki akustyczne,
- brak dodatkowego odizolowania przewodów i instalacji biegnących w warstwie posadzki,
- przeniknięcie zaprawy (jastrychu/wylewki samopoziomującej) pomiędzy warstwami izolacji (spowodowane brakiem foli ochronnej) i stworzenie w ten sposób sztywnego połączenia warstwy dociskowej ze stropem konstrukcyjnym (tzw. mostek akustyczny),
- złe posadowienie ściany działowej na stropie.