Budowa przyłącza to koszt rzędu kilku tysięcy. Im bardziej działka oddalona jest od sieci bądź droga ta jest skomplikowana (np. sieci przebiegają w ulicy) właściciel działki musi ponieść koszty poprowadzenia przyłącza oraz załatwić formalności z tym związane.

Fot. Flickr

Krok 1. Wniosek o określenie warunków przyłączenia do sieci energetycznej

O przyłączenie do sieci elektroenergetycznej może wystąpić właściciel bądź dzierżawca nieruchomości. W pierwszej kolejności należy u lokalnego dostawcy prądu złożyć wniosek o określenie warunków przyłączenia do sieci energetycznej. Druk wniosku dostępny jest w biurach obsługi klienta lokalnego dystrybutora bądź na jego stronie internetowej. We wniosku należy określić:
- nr działki, do której media mają być przyłączone;
- charakter obiektu, który ma być przyłączony do sieci (np. budynek mieszkalny, mieszkanie, garaż, altana, plac budowy);
- zapotrzebowanie na energię. Jest to przewidywalna liczba i moc zainstalowanych urządzeń elektrycznych, a więc kuchenka elektryczna, podgrzewacze wody, elektryczna instalacja grzewcza, sprzęt AGD, czajnik, odkurzacz, pralka, lodówka, telewizor, komputer, itp.;
- przewidywany termin rozpoczęcia dostaw energii.

Wraz z wnioskiem o określenie warunków przyłączenia należy złożyć również:
- dokument stwierdzający tytuł prawny do dysponowania nieruchomością;
- plan zabudowy lub szkic sytuacyjny określający usytuowanie przyłączanego obiektu względem istniejącej sieci oraz usytuowanie sąsiednich obiektów. W przypadku, gdy posłużymy się szkicem nie będziemy musieli ponieść opłaty u geodety za wykonanie mapki!

Zakład ma obowiązek udzielić odpowiedzi w ciągu 30 dni od daty złożenia wniosku.
Warunki techniczne przyłączenia do sieci energetycznej określają m.in. możliwości podłączenia, zakres koniecznych prac oraz szacunkowy koszt wykonania przyłączenia. Koszty przyłączenia do sieci elektroenergetycznej określane są ryczałtowo, proporcjonalnie do planowanej mocy przyłączeniowej. Według cennika jednego z operatorów opłata przyłączeniowa wynosi około:
- 140 zł netto za kW mocy przyłączeniowej dla przyłączy kablowych (podziemnych);
- 112 zł netto za kW dla przyłączy napowietrznych.

Obecnie coraz rzadziej wykonuje się przyłącza napowietrzne. Standardem stają się powoli przyłącza podziemne, gdzie instalacja połączona jest z siecią energetyczną kablem podziemnym. Miejscem połączenia instalacji z siecią jest najczęściej złącze kablowo-pomiarowe lub kablowe. Samo złącze (skrzynka z licznikiem i bezpiecznikami) usytuowane jest na granicy działki. W takim złączu znajduje się licznik energii elektrycznej oraz zabezpieczenia główne. Złącze może też być umieszczone w murze budynku, ważne, by w każdym przypadku liczniki znajdowały się na zewnątrz, by dystrybutor energii miał do niej swobodny dostęp, a więc mógł dostać się do niej nawet wtedy, gdy nie ma w domu lokatorów.

W ramach opłaty przyłączeniowej operator sieci przygotowuje:
- projekt i budowę przyłącza;
- montaż skrzynki złącznej i licznikowej z wyposażeniem;
- dokumentację geodezyjną przyłącza.

Krok 2. Projekt i budowa przyłącza (z sieci do skrzynki)

Gdy inwestor podpisze umowę i wniesie stosowną opłatę, zakład energetyczny wysyła na teren nieruchomości projektanta, który w porozumieniu z inwestorem ustala, którędy ma przebiegać przyłącze oraz, gdzie ma pojawić się złącze czyli skrzynka – element rozgraniczający własność (do złącza buduje dystrybutor, a od złącza do domu inwestor.) Nie ma na to ściśle określonych zasad, każdy ma swój pomysł na zagospodarowanie terenu nieruchomości i sam określa miejsce instalacji skrzynki. Po ustaleniu szczegółów dystrybutor energii rozpoczyna prace przyłączeniowe (doprowadzenie prądu z sieci do skrzynki).
Czas przyłączenia sieci energetycznej to:
- 30–60 dni na czas budowy*;
- ponad 11 miesięcy na okres stały.
Koszt przyłącza energetycznego do długości 200 m to około 1130 zł brutto. Za każdy dodatkowy metr zapłacimy mniej więcej 35,00 zł netto.
*tzw. prąd tymczasowy, patrz akapit „prąd budowlany”

Krok 3. Wewnętrzna linia zasilająca (od skrzynki do odbiorników)

Gdy przyłącze poprowadzone jest do granicy działki (zakończone skrzynką ZK), to inwestor we własnym zakresie wykonuje przyłącze do budynku, czyli Wewnętrzną Linię Zasilającą (WLZ). Etap ten wykonuje niezależna firma, którą inwestor wybiera sam. Dystrybutor, odpowiedzialny za dostarczenie energii do domu, nie wykonuje tego typu usług, ale to on kontroluje wykonanie przyłącza. Po doprowadzeniu i wykonaniu przyłączy media powinny zostać naniesione na mapę, czyli należy wykonać tzw. geodezyjną inwentaryzację powykonawczą – jest to warunek oddania budynku do użytku. Projekt przyłącza zewnętrznego musi być uzgodniony w ZUD-zie, czyli Zespole Uzgadniania Dokumentacji, który działa na terenie Starostwa Powiatowego.

Krok 4. Podpisanie umowy

Po zakończeniu robót i przeprowadzeniu odbioru technicznego instalacji i przyłącza, podpisywana jest umowa sprzedaży energii elektrycznej, montowany jest licznik i można korzystać z energii elektrycznej. W momencie podpisania umowy, trzeba jeszcze zdecydować się na taryfę. Zgodnie z taryfą obliczany będzie koszt zużycia energii. Do wyboru mamy taryfę jednodniową (G11) i dwustrefową (G12). W pierwszej przez całą dobę jest taka sama stawka za kilowatogodzinę (kWh), w drugiej stawka uzależniona jest od pory dnia.

Przyłącze DIY...
Klient może wykonać przyłącze we własnym zakresie, jednak musi być ono wykonane zgodnie ze standardami określonymi w warunkach przez lokalnego operatora. Cała procedura zaczyna się więc od złożenia wniosku o budowę przyłącza. Jednak sam proces wykonania, począwszy od uzyskania zgody administracyjnej, po roboty budowlane, inwestor bierze na siebie. Po wykonaniu przyłącza za odpowiednio wynegocjowaną cenę operator negocjuje jego odkupienie. Nie musi on liczyć się z przedstawionym przez inwestora kosztorysem, po prostu bierze pod uwagę cennik własny. Dlatego wariant ten warto przemyśleć, bo być może oprócz oszczędności czasu nie ma w tym rozwiązaniu więcej plusów.

Prąd budowlany

O prądzie budowlanym mówimy wtedy, gdy mamy zapotrzebowanie na prąd na etapie wznoszenia inwestycji. Jeśli inwestor zareaguje odpowiednio wcześniej, co jest wskazane, to wykona przyłącze docelowe, z którego skorzysta już na placu budowy. Będzie korzystał z taryfy budowlanej, de facto droższego prądu, a w momencie, gdy budynek zostanie odebrany, taryfa zmieni się na zwykłą. Doprowadzenie prądu budowlanego poprzez przyłącze docelowe ma zasadniczą zaletę. Inwestor ustala wszystko za jednym razem i ponosi opłatę za przyłączenie tylko raz!

W momencie, gdy inwestor nie zareagował odpowiednio wcześnie i chce realizować budowę bez istniejącego przyłącza docelowego, może wykonać przyłącze tymczasowe, które będzie służyło w zastępstwie, nim zostanie zbudowane przyłącze docelowe. Jednak w tym przypadku trzeba liczyć się z tym, że inwestor przepłaci (sic!), bo całą procedurę przyłączania, będzie musiał przejść dwa razy, pierwszy – dla przyłącza tymczasowego, drugi raz, dla docelowego.