Fot. Gabrielle VoinotFot. Gabrielle Voinot
„- Poprosiliśmy głównego wykonawcę o znalezienie materiału, który wytrzymałby średnie obciążenie rzędu 250 kg/m²” – podkreślił architekt Tilman Reichter. Jak wyjaśnia Eric Durand z firmy wykonawczej Roofmart, to właśnie jesion amerykański okazał się idealny dla projektu. „- Architekt potrzebował rozwiązania, dzięki któremu mógłby uniknąć zastosowania drewna egzotycznego. Początkowo chciał wypróbować modyfikowane termicznie drewno sosnowe, jednak wyniki testów nie były zadowalające. Natomiast jakość jesionu amerykańskiego po obróbce termicznej przeszła jego najśmielsze oczekiwania! Kiedy architekt zobaczył próbki drewna, był zachwycony nie tylko pięknem i interesującym rysunkiem włókien, ale również jego właściwościami. Jesion amerykański jest wytrzymały, nie odkształca się pod wpływem czynników zewnętrznych, a dodatkowo jest dostępny w postaci desek w dużych rozmiarach” – powiedział Eric Durand.

Fot. Gabrielle VoinotFot. Gabrielle Voinot
W efekcie obróbki termicznej, która polega na poddawaniu drewna działaniu wysokiej temperatury w ściśle kontrolowanych warunkach, surowiec trwale zmienia swoje chemiczne i fizyczne właściwości. Dzięki temu ograniczone zostaje wchłanianie wilgoci, co sprawia, że drewniane elementy nie zmieniają rozmiaru, a ponadto zyskują odporność na odkształcenia typu łódkowatość czy zwichrowanie. W trakcie obróbki termicznej następuje też usunięcie z drewna składników będących potencjalnym źródłem pożywienia dla insektów lub grzybów, dzięki czemu eliminowane jest zagrożenie korozji biologicznej. Te cechy surowca umożliwiają jego wieloletnie użytkowanie bez konieczności stosowania poważnych zabiegów konserwacyjnych i renowacyjnych. Aby zapewnić optymalną wentylację tarasu, ułożono go na legarach, mocując deski za pomocą gwoździ, a nie śrub.

Fot. Gabrielle VoinotFot. Gabrielle Voinot
Kwestią jeszcze nierozstrzygniętą jest odporność położonego na tarasie materiału na działanie promieniowania UV oraz warunków atmosferycznych, charakterystycznych dla obszarów nadmorskich. Dopiero po kilku sezonach będzie można ocenić, jak drewno sprawdza się w tych warunkach. „- Mamy nadzieję, że drewno jesionu amerykańskiego, które charakteryzuje się długimi włóknami, będzie o wiele bardziej odporne na zużycie niż drewno sosnowe”– powiedział Tilman Reichert.

Fot. Gabrielle VoinotFot. Gabrielle Voinot
Nad tarasem znajduje się ażurowa, betonowa pergola, przez otwory w której dociera światło słoneczne. Stabilność konstrukcji gwarantuje system lin ze stali nierdzewnej. Ażurowe zadaszenie opiera się na betonowych belkach wspornikowych o szerokości 15 metrów, znajdujących się na głównych pionowych słupach budynku. Dzięki zworom ze stali nierdzewnej o długości odpowiadającej wysokości bryły muzeum, belki wspornikowe przejmują od zewnątrz wagę prowadzących do tarasu zewnętrznych ramp. Wzmocnienie osłony uzyskano poprzez rozpięcie stalowych lin także między drewnianym tarasem a umieszczonymi nad nim belkami wspornikowymi.

„- W Europie obserwujemy coraz większe zapotrzebowanie na drewno po obróbce termicznej. Muzeum Cywilizacji Europejskiej i Śródziemnomorskiej w Marsylii jest znakomitym przykładem zastosowania drewna w budownictwie i ukazuje ogromny potencjał nowych technologii zwiększających trwałość i wytrzymałość tego surowca. Amerykańskie drewno liściaste po obróbce termicznej, które pochodzi z lasów zarządzanych w zrównoważony sposób, to wysokiej jakości, przyjazny dla środowiska surowiec i świetna alternatywa dla drewna egzotycznego” – powiedział David Venables, dyrektor AHEC na Europę.

Informacje na temat projektu

Zleceniodawca: Francuskie Ministerstwo Kultury
Powierzchnia: 15,510 m²
Realizacja: 2009 - 2013

Architekci:
Rudy Ricciotti
Roland Carta
Architektura krajobrazu: In Situ

Inżynieria:
Inżynieria wodna: Garcia Ingéniérie
Inżynieria strukturalna: SICA, Lamoureux & Riciotti
Akustyka: Thermibel