Oto kilka podstawowych zasad, których należy się trzymać podczas układania jakiejkolwiek instalacji w podłodze.

Równe podłoże

Pamiętać o tym należy już na etapie podstawowych robót budowlanych.
Niestarannie wykonane, nierówne podłoże uniemożliwi prawidłowe ułożenie kolejnych warstw ogrzewania podłogowego, takich jak: izolacja termiczna, rury grzejne, wylewka.

Hydroizolacja

Aby wilgoć nie przenikała do płyty grzejnej ogrzewania podłogowego, należy zadbać o odpowiednią izolację. Pod instalacją powinny znajdować się kolejno następujące warstwy: grunt, beton, izolacja przeciwwilgociowa. Instalator musi o tym pamiętać, nawet gdyby wykonawca prac budowlanych nie dopilnował tej kwestii. Nadmiar wilgoci może spowodować pękanie rur, a nawet uszkodzenie instalacji.
Instalacja ogrzewania podłogowego wymaga wcześniejszego zamontowania drzwi i okien w budynku. W przeciwnym razie, w czasie wiązania betonowej wylewki, którą zalane będą rury, mogą wystąpić niekorzystne dla materiałów chemii budowlanej warunki cieplno-wilgotnościowe w pomieszczeniach.
Uwaga: Instalacje: c.o., ciepłej i zimnej wody, ogrzewania podłogowego, elektryczną oraz wykonanie podejść kanalizacyjnych, rozkładamy przed wykonaniem wylewek.

Długość obiegów grzewczych

Gdy podłoże jest odpowiednio zabezpieczone, można układać rury grzejne, które następnie zalewa się betonową wylewką. Układ rur tworzy obieg grzejny. Generalną zasadą jest, aby jego długość nie przekroczyła 100 metrów (przy wykorzystaniu rur o średnicy 17 x 2 mm) lub 80 metrów (rury o średnicy 16 x 2 mm). Zbyt gęste ułożenie rur grzejnych lub za wysoka w nich temperatura, może spowodować przegrzanie podłogi co z kolei skutkuje brakiem komfortu w użytkowaniu lub nawet narażeniem zdrowia użytkowników.

Dylatacje

Podczas użytkowania ogrzewania podłogowego, płyta grzejna, pod wpływem ciepła rur, rozszerza się.
W przypadku, gdy ogrzewane pomieszczenie jest duże lub ma nietypowy kształt, ostateczna warstwa podłogi może ulec uszkodzeniu (rysy, pęknięcia). Aby tego uniknąć konieczne jest wykonanie w niej szczelin dylatacyjnych. Należy pamiętać, aby szczeliny powtarzać we wszystkich warstwach podłogi.
Na obrzeżach pomieszczenia umieszcza się taśmę brzegową z pianki polietylenowej. W drzwiach pomiędzy pomieszczeniami - taśmę piankową należy włożyć w specjalne listwy przyklejone do folii izolacji termicznej.

Rozdzielacz i temperatura wody w instalacji

Rury można rozprowadzić w podłodze w układzie rozdzielaczowym, który stosuje się głównie w instalacji c.o. lub równoległym - stosowanym częściej w instalacjach wodnych.
Istotą układu rozdzielaczowego jest indywidualne doprowadzenie rur do każdego grzejnika od tzw. rozdzielacza. Dzięki temu każdy grzejnik jest indywidualnie zasilany. Do podłączenia używa się rur miedzianych lub elastycznych rur warstwowych, które prowadzi się najkrótszą trasą.
Ogrzewanie podłogowe wymaga rozdzielacza grzejnikowego, który będzie wyposażony w zawory do regulacji przepływu i wkładki zaworów termostatycznych. Zwykły rozdzielacz grzejnikowy nie sprawdza się przy ogrzewaniu podłogowym, ponieważ nie można przy jego pomocy odciąć poszczególnych obiegów i dokonać regulacji hydraulicznej.
Aby podłączyć grzejniki i ogrzewanie podłogowe do tego samego rozdzielacza, należy użyć specjalnych zaworów. Zawory te ograniczają temperaturę wody w obiegach ogrzewania, która powinna wynosić nie więcej niż 45–50 st C.
Temperatura czynnika grzewczego w grzejniku może sięgać do 70–80 st C.
W układzie równoległym rurę zasilającą i powrotną należy prowadzić przy ścianie. W miejscu montażu poszczególnych przyborów sanitarnych wstawiane są odgałęzienia, czyli trójniki. Zaletą tego układu, w stosunku do rozdzielaczowego jest to, że wymaga użycia mniejszej liczby rur. Niestety uszkodzenie głównej rury zasilającej bądź powrotnej powoduje automatycznie "wyłączenie" wszystkich podłączonych do niej odbiorników.

Mocowanie rurek ogrzewania podłogowego

Rury grzejne, w których popłynie ciepła woda ogrzewająca pomieszczenie, należy starannie przymocować do podłoża. Wykorzystujemy do tego klipsy systemowe, a pod rurami umieszczamy izolację z przyklejoną folią ze specjalną siatką kotwiącą. Nieprawidłowo zamocowane rury mogą oderwać się od podłoża w czasie zalewania instalacji jastrychem.

Próba szczelności

Przed zalaniem jastrychem zamocowanej instalacji, konieczne jest przeprowadzenie próby szczelności instalacji. W tym celu należy wypełnić rury wodą i utrzymać wymagane przepisami ciśnienie przez 24 godziny. Dopiero, gdy jesteśmy pewni szczelności układu, możemy przystąpić do wykonania warstwy wylewki.

Wylewanie

Zalewanie rur grzewczych jastrychem to jeden z wrażliwszych etapów prac. Niefachowe postępowanie, bez nadzoru doświadczonego instalatora może skutkować uszkodzeniem rur grzewczych. Układanie posadzki można rozpocząć dopiero wtedy, gdy wylewka uzyska odpowiednią wytrzymałość. Należy pamiętać o odpowiednich warunkach dla wiązania betonu.
Przez trzy tygodnie nie powinno się otwierać okien ani drzwi, a w czasie upałów przykryć świeży jastrych folią.
Po ok. 21 dniach konieczne jest wstępne wygrzanie jastrychu, dzięki któremu zostaną z niego usunięte resztki zalegającej głębiej wilgoci. W tym celu należy uruchomić ogrzewanie utrzymując odpowiednią temperaturę wody w instalacji: ok. 25 st C przez pierwsze trzy dni i około 45 st C przez kolejne 5 dni.

Posadzka

Na instalacji ogrzewania podłogowego najkorzystniej jest ułożyć posadzkę z materiałów, któredobrze przewodzą ciepło – kamienia lub płytek ceramicznych. W przypadku podłogi z parkietem, jego grubość nie może przekraczać 15 mm.
Zarówno wykładziny dywanowe, jak i linoleum czy PCV, muszą mieć atesty pozwalające na używanie ich na ogrzewaniu podłogowym.
W podłodze należy zostawić szczeliny dylatacyjne, ustalone wcześniej w warstwie jastrychu.
Pozwolą one podłodze swobodnie rozszerzać się pod wpływem ciepła.