Fot. AIB
Mimo, że ostatnia zima była dość śnieżna i mroźna, to wystarczył upalny czerwiec, aby w Polsce zaczął powracać problem suszy. W związku z tym, kilkadziesiąt gmin w całym kraju wystosowało do swoich mieszkańców apel o racjonalne korzystanie z wody i nieużywanie jej do podlewania ogródków czy też mycia samochodów. Sposobem na polepszenie zasobów wodnych jest retencjonowanie, stąd też rządowe i lokalne programy wspierające wykorzystanie deszczówki i magazynowanie „błękitnego złota”. W obliczu tego typu wyzwań, na znaczeniu zyskują przydomowe studnie, niegdyś popularne, potem nieco zapomniane. Korzystając z tego źródła, możemy np. nawadniać rośliny w ogrodzie bez zmniejszania zasobów wody pitnej. Warunkiem jest odpowiednie uszczelnienie studni, aby nie dochodziło do przecieków. Jakie rozwiązania wybrać?

Fot. AIB

Solidna konstrukcja

Najbardziej popularna jest studnia zbudowana z betonowych kręgów, układanych w otwartym wykopie. W takim przypadku niezbędne jest najpierw wykonanie wylewki stanowiącej podstawą najniższego kręgu, a następnie jej izolacja przeciwwodna. Alternatywą dla tej metody jest zastosowanie jako podstawy konstrukcji elementu ze szczelnie zabetonowanym już dnem.

Kolejne kręgi układa się wówczas jeden na drugim, dbając o to by były nałożone równo, a potem prawidłowo uszczelnione. W tym celu, pomiędzy nimi powinny być zachowane niewielkie odstępy (można je uzyskać stosując wytrzymałe podkładki), żeby możliwa była aplikacja zaprawy uszczelniającej i aby uszczelniacz nie wypłynął pod naciskiem konstrukcji.

Inną technologią budowy studni jest tzw. metoda opuszczania – poszczególne elementy są tu wpuszczane do wcześniej już przygotowanego otworu, co wymaga jednak bardzo dużej precyzji i doświadczonego wykonawcy. Bez względu na technikę prac montażowych, newralgicznymi punktami są połączenia kręgów. Wykonanie ewentualnych późniejszych napraw w przypadku wystąpienia usterki jest trudne i czasochłonne, dlatego już na etapie montaż warto zadbać o zabezpieczenie przed przeciekami z zewnątrz lub od wewnątrz studni.

Fot. AIBFot. AIB

Szczelna studnia z butylem

Przy uszczelnieniu połączeń konstrukcji betonowych, takich ja studnie i odwodnienia, a także zapobieganiu przeciekom połączeń ciężkich elementów bardzo dobrze sprawdzają się rozwiązania na bazie butylu. To materiał, który nie twardnieje, nie kruszy się, jest wysoce przyczepny do różnego rodzaju podłoży nawet w mokrym środowisku i zachowuje pierwotną plastyczność przez cały okres swojej żywotności, co przekłada się na jego wysoką trwałość. – Do hydroizolacji kręgów studni betonowych, pokryw studni, zbiorników i szamb, wszędzie tam, gdzie potrzebne jest stworzenie bariery przeciw przenikaniu wilgoci, można zastosować wstęgi lub sznury butylowe, czyli butyl wytłaczany w formie profilu o przekroju koła lub prostokąta, zabezpieczony nośnikiem. Standardowe rozmiary sznurów to ø3, ø4, ø5, ø15 mm – mówi dr inż. Karol Kożuch z firmy AIB, polskiego producenta wysokiej jakości rozwiązań izolacyjnych, w tym wyrobów butylowych.

Przed aplikacją butylu betonową powierzchnię należy dokładnie oczyścić – najlepiej przetrzeć ją drucianą szczotką i odpylić. Następnie dopasowujemy długość sznura lub wstęgi do wymiarów izolowanego elementu i mocujemy je na całej powierzchni, dokładnie dociskając, np. z użyciem specjalnego wałka dociskowego. Nie jest przy tym konieczne użycie dodatkowego kleju, gdyż butyl sam w sobie jest klejem. Tego typu sznury i wstęgi mogą stanowić uzupełnienie uszczelnienia studni wykonanego z zaprawy wodoszczelnej lub też samodzielną izolację.

Przydomowe studnie niegdyś stanowiły podstawowe źródło wody dla gospodarstw domowych. Dziś, w dobie narastających problemów z dostępnością tego bezcennego zasobu, zwłaszcza w okresie letnim mogą stanowić alternatywę dla korzystania z sieci wodociągowej. Aby nie tracić ani kropli, warto zadbać o odpowiednie uszczelnienie studni, w czym pomoże zastosowanie nowoczesnych rozwiązań izolacyjnych.